تاملی بر اعمال صلاحیت تکمیلی در عدم اقدام دولت ها با نگاهی بر صلاحیت تکمیلی مثبت

Abstract

افزایش میزان و شدت جرائم ارتکابی در نیمه دوم قرن بیستم دولت ها را برآن داشت، که با تعدیل اصولی نظیر مصونیت و اصل داخلی بودن حقوق جزا دست به تاسیس یک دیوان کیفری بین المللی بزنند که منشا آن یک معاهده بین المللی و توافق دولت ها است و از این جهت از مراجع کیفری بین المللی پیش از خود متفاوت است . یکی از نکات اساسی مطرح در این دیوان چگونگی صلاحیت و قابلیت پذیرش پرونده ها بود، که نهایتاً تکمیلی بودن صلاحیت دیوان کیفری بین المللی مورد توافق قرار گرفت. اساسنامه دیوان کیفری بین المللی یک تعریف مناسب و دقیقی از اصل صلاحیت تکمیلی ارائه نکرده است؛ همین امر سبب برداشت های متفاوت از این اصل شده است. هدف مقاله حاضر بررسی ضوابط اعمال اصل صلاحیت تکمیلی می باشد. در راستای این هدف ابتدا محتوی و شرایط اصل صلاحیت تکمیلی مورد بررسی قرار می گیرد، در ادامه ضابطه­های اعمال این نوع صلاحیت و امکان اعمال صلاحیت در وضعیت انفعالی (عدم اقدام) مورد بحث قرار می گیرند. در پایان، رویکرد مثبت به صلاحیت تکمیلی به عنوان یک نگاه تازه به این گونه صلاحیت بین­المللی مورد ارزیابی قرار می­گیرد.