تحلیل توسعه کالبدی - فضایی شهر اردبیل با تاکید بر شاخص‌های رشد هوشمند شهری

Abstract

با توجه به اینکه هدف نهایی برنامه‌ریزی شهری دستیابی به رفاه شهروندی به‌صورت مستمر و دائمی است، یکی از مباحث مهم برنامه‌ریزی شهری، مشخص ساختن چگونگی گسترش فیزیکی آتی شهر است که باید به توسعة شهری بـه معنای خاص بینجامد. در این راستا پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی – تحلیلی و با هدف بررسی نحوه گسترش کالبدی-فضایی شهر اردبیل با استفاده از مدل‌های کمی هلدرن و آنتروپی شانون و تحلیل فضایی - کالبدی شاخص‌های رشد هوشمند شهری در مناطق چهارگانه این شهر، در صدد آنست تا راهکار‌هایی را جهت دستیابی به رشد هوشمند شهری در محدوده مورد مطالعه ارائه دهد. گردآوری اطلاعات به دو روش اسنادی و پیمایشی بوده است. در این پژوهش با بهره-گیری از نظرات 40 متخصص حوزه برنامه‌ریزی شهری و با استفاده از مدل AHP، شاخص‌های مورد نظر وزن‌دهی شده و با استفاده از مدل‌ PROMETHEE به تحلیل و رتبه‌بندی مناطق چهار‌گانه شهر اردبیل بر اساس شاخص‌های رشد هوشمند شهری پرداخته شده است. نتایج حاصل از رتبه‌بندی شاخص‌های مختلف رشد هوشمند شهری نشان می‌دهد که مناطق چهارگانه شهر اردبیل در هر کدام از شاخص‌های کالبدی، اجتماعی ـ اقتصادی، محیط زیست و شاخص‌های دسترسی رتبه‌های مختلفی به دست آوردند. بنابراین لازم است مناطق فـرو برخوردار در اولویـت نخست برنامه‌ریزی و مناطق نیمه برخوردار در اولویت دوم قرار گیرند.