بکارگیری متدولوژی مناسب بودن برای سرویس (FFS) در خطوط لوله با عیوب خوردگی از نوع کاهش موضعی ضخامت

Abstract

روش ارزیابی "مناسب بودن برای سرویس" از روش‌های استاندارد مورد استفاده در سازه‌های نفت و گاز برای ارزیابی عیوب لوله و تجهیزاتی است که عیوب موجود در آنها در صورت قرار گرفتن در بازه مورد قبول این استاندارد می‌توانند بدون تعمیر و یا تعویض، مورد بهره‌برداری قرار گیرند. در این مطالعه چگونگی انجام این متدولوژی در خط لوله 16 اینچ فشار بالا، دارای عیب خوردگی از نوع "کاهش موضعی ضخامت" با عمق 8 میلیمتر ارائه گردیده است. عمر خط لوله مورد مطالعه 4 سال با فشار سیال داخلی 33 مگاپاسگال بود که در خط تزریق مخزن زیرزمینی ذخیره گاز طبیعی قرار دارد. هدف از پژوهش حاضر، یافتن مقدار فشار ایمن در خط لوله با وجود عیب مذکور و همچنین حداکثر مدت زمان بهره‌برداری که بعد از آن احتمال بروز خرابی در محل عیب قابل توجه باشد، بود. داده‌های تجربی مورد نیاز توسط آزمون فراصوتی آرایه فازی از محل سایت بهره‌برداری، جمع‌آوری گردیده و بر اساس استاندارد API-579 مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که خط لوله با وجود عیب حاضر، بدون نیاز به تعمیر، توانایی سرویس‌دهی برای دو سال آتی را دارا است.