مدلی از کیفیت گزارشگری مالی مبتنی بر عوامل ساختاری و کارایی شرکت‌ها با توجه به نقش کمیته‌ نظارتی

Abstract

این پژوهش با هدف ارائه‌ی مدلی از کیفیت گزارشگری مالی مبتنی بر عوامل ساختاری و کارایی شرکت‌ها باتوجه به نقش کمیته‌ نظارتی در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی سال 1401 صورت گرفته است. تجزیه و تحلیل داده‌ها بر اساس معادلات ساختاری می‌باشد. باتوجه به نامحدود بودن جامعه آماری، به‌منظور انتخاب حجم نمونه 291 نفر از مدیران، کارکنان و افراد صاحب‌نظر در حوزه مالی و حسابداری انتخاب گردید. ابزار جمع‌آوری داده‌ها در این پژوهش پرسشنامه می‌باشد. یافته‌ها در خصوص فرضیه اول نشان داد که شرایط علّی با نقش میانجی مقوله محورکیفیت گزارشگری مالی بر راهبرد تأثیر مستقیم و معناداری دارد. در نتیجه فرضیه دوم مشخص گردید که مقوله محور کیفیت گزارشگری مالی با نقش میانجی راهبرد بر پیامد تأثیر مستقیم و معناداری دارد. نتیجه فرضیه سوم نشان داد شرایط علّی با نقش میانجی مقوله محور کیفیت گزارشگری مالی و راهبرد بر پیامد تأثیر مستقیم و معناداری دارد. نتیجه فرضیه چهارم حاکی از آن بود که شرایط زمینه‌ای با نقش میانجی راهبرد بر پیامد تأثیر مستقیم و معناداری دارد. در نهایت نتیجه فرضیه پنجم مشخص شد که شرایط مداخله‌گر با نقش میانجی راهبرد بر پیامد تأثیر مستقیم و معناداری دارد. شایان ذکر است پس از بررسی و تایید مدل ساختاری، شاخص SRMR نیز کمتر از 0.10 گزارش شد و در نهایت، مدل نیز مورد تأیید قرار گرفت.