ارزیابی پایداری تونل انتقال آب ارومیه با مدل‌سازی عددی سه بعدی با استفاده از روش های اجزاء و تفاضل محدود

Abstract

تونل انتقال آب گلاس (کانی سیب) به‌منظور هدایت آب مازاد رودخانه­ی گلاس به حوضه آبریز دریاچه ارومیه و دشت نقده و تأمین آب زراعی بخش عمده­ای از این اراضی است. در مسیر تونل قسمت آبرفت با طول تقریبی 1800 متر وجود دارد که به لحاظ ژئوتکنیکی دارای شرایط خاصی است. مدل‌سازی این تونل به روش­های NATM و مکانیزه با استفاده از نرم‌افزارهای FLAC3D وPLAXIS 3D TUNNEL انجام و نتایج با یکدیگر مقایسه شد. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که پایداری قسمت آبرفت با استفاده از روش­های حفاری NATM و ترکیب با روش­های بهسازی، تأمین نمی­شود. جهت صحت‌سنجی، طول کوتاهی از تونل در آبرفت حفاری شد که به علت ناپایداری شدید و خطر ریزش تونل ادامه حفاری در آبرفت متوقف شد. با مدل‌سازی روش مکانیزه در دو نرم‌افزار فشار سینه کار برابر 9 بار به‌عنوان فشار تعادل محاسبه شد. همچنین در این فشار حداکثر جابه­جایی جبهه حفاری در دو نرم‌افزار 6 تا 7 سانتیمتر به دست آمد.