ارزیابی ظرفیت دستگاه‌های خودپرداز در شعب بانک‌ها و مؤسسات مالی و اعتباری با استفاده از (ANP) و (GCA) مطالعه موردی: حد واسط میدان انقلاب تا میدان فردوسی خیابان انقلاب تهران

Abstract

بارزترین نمود تحولات خدمات بانکی بر مبنای فنآوری‌های نوین استفاده از دستگاه‌های خودپرداز است. علت رشد سریع بکارگیری دستگاه‌های خودپرداز را می‌توان در مقبولیت روزافزون آن‌‌ها در میان مشتریان جستجو کرد. در کنار چنین استقبالی است که بانک‌ها و مؤسسات مالی و اعتباری علیرغم هزینه‌های زیاد خریداری، راه‌اندازی و نگهداری آن‌ها همچنان علاقمند به توسعه آن‌ها هستند. در این بین عدم توجه و مدیریت در محل استقرار و تعداد این دستگاه‌ها می‌تواند در عدم موفقیت چنین سیستم‌هایی تأثیر‌گذار باشد. بدین منظور پهنه‌بندی مناطق مستعد اقتصادی با توجه به معیار‌های مؤثر در این زمینه می‌تواند مدیران و برنامه‌ریزان بانک‌ها و مؤسسات مالی و اعتباری را در بررسی وضعیت موجود آن‌ها در برابر سایر رقبا و انتخاب شعب استقرار و تعداد این دستگاه‌ها یاری رساند. برای رسیدن به این هدف به وسیله مطالعات کتابخانه‌ای معیار‌های مؤثر اقتصادی و روابط میان آن‌ها شناسایی و با نظرات کارشناسی تکمیل و ارزیابی شد و از مدل فرآیند تحلیل شبکه‌ای پس از تکمیل پرسشنامه مقایسه زوجی از سوی کارشناسان برای وزن‌دهی استفاده شد و از این اوزان در مدل آنالیز خوشه‌بندی خاکستری برای مدل‌سازی فضایی و پهنه‌بندی بر اساس شعاع تأثیرگذاری معیار‌ها در 4 کلاس استفاده گردید. این فرایند در قسمتی از شهر تهران که شامل بخش‌هایی از مناطق 6، 11 و 12 بود بر روی 153 شعبه از 22 بانک و مؤسسه مالی و اعتباری این مناطق اجرا شد و نتایج حاصل از آن در قالب نقشه‌ها و جداول برای تحلیل وضعیت جاری و تصمیمات آتی تهیه شد. بر اساس مشاهدات میدانی و نظرسنجی از متخصصان مدل ارزیابی شد که 67 درصد از متخصصان، مدل مورد نظر را خیلی خوب و 33 درصد دیگر آن را خوب ارزیابی نمودند. همچنین از ضریب گاما برای تعیین میزان همگونی میان نتایج به دست آمده در مدل و نتایج مشاهدات استفاده شد که نتایج حاصل ضریبی برابر با 893/0 را نشان می‌دهد.