سنجش تطبیقی ضرباهنگ زمانی - مکانی برنامه‌ریزی درس‌های نظری و عملی جغرافیا در نظام برنامه‌ریزی دانشگاه

Abstract

ضرباهنگ برنامه‌ریزی درسی ریتمی است برای درک و تبیین چگونگی برنامه‌ریزی دروس در ابعاد مختلف از جمله ابعاد زمانی و مکانی. بررسی تطبیقی این ضرباهنگ برای دروس متنوع نظری و عملی می‌تواند الگوی مؤثر در برنامه‌ریزی درسی جهت مطلوبیت بخشی به آموزش باشد. این پژوهش با روش تبیینی و ماهیت کاربردی منطبق بر رویکرد تطبیقی به بررسی ضرباهنگ زمانی و مکانی و اثر آن در دروس نظری و عملی رشته جغرافیا پرداخته است. جامعه آماری پژوهش دربرگیرنده ۹۰ دانشجوی سال آخر جغرافیا می‌باشد. شیوه گردآوری داده‌ها به‌صورت کتابخانه‌ای - میدانی بوده که در شیوه میدانی با استفاده از ابزار پرسش‌نامه و به‌کارگیری متغیرهای زمان، مکان، چیدمان مکانی، دسترسی و امکانات، داده‌ها اخذ گردید. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها توسط نرم‌افزار spss27.۱ با استفاده از مدل رادار تغییرات، تحلیل شکاف (تی زوجی) و اندازه اثر انجام‌گرفته است. نتایج یافته‌ها نشان می‌دهد ضرباهنگ زمانی و مکانی دروس عملی و نظری در سطح اطمینان ۹۵ درصد با سطح معناداری کمتر از 05/0 تفاوت معنادار نسبت به همدیگر داشته و اثر زوجی متغیرهای مکانی متوسط رو به مطلوب (قوی) و متغیرهای زمانی مورد در سطح متوسط می‌باشد. رادار تغییرات نشان از گرایش زمانی به ساعت دوم و سوم صبح و روزهای یکشنبه و دوشنبه و گرایش مکانی به سایت فناوری، کارگاهی، هوشمند با چیدمان فضایی میزگردی و زوجی در پیرامون رادار (مطلوبیت) دارد.