صلح مالکیت زمانی اعیان

Abstract

چکیده

مالکیت زمانی مفهومی اروپایی- آمریکایی و شیوه­ای برای انتقال مالکیت عین، منفعت و یا برقراری حق انتفاع به صورت زمانبندی شده­ است. در حقوق ما اگرچه ایجاد مالکیت منافع برای دوره زمانی معین معادل­هایی همچون اجاره و یا مهایات دارد اما برقراری مالکیت عین بدین شیوه امری کاملاً بدیع بوده، از این رو نیازمند آن است که پس از بررسی، قالب یا قالب­های مناسبی به آن اختصاص داده شود.

جستار حاضر از سویی با واکاوی مفاهیم و وضعیت مالکیت زمانی و مالکیت موقت در حقوق ایران و از سوی دیگر با طرح و بررسی وضعیت و ویژگی­های عقد صلح، این عقد را به عنوان بستری مناسب برای برقراری مالکیت زمانی عین پیشنهاد می­دهد و با طرح ادله­ موافقان و پاسخ به نظرات مخالفان، جواز چنین عقدی را در حقوق ایران نتیجه می­گیرد.

در پایان نیز بر پایه این نتیجه، به تبیین ویژگی­ها و اوصاف این عقد پرداخته می­شود.