ارزیابی میزان اثر بخشی شیوه‌های کشف علمی جرم در کشف سرقت های منزل (مطالعه موردی: شهر قزوین)

Abstract

سرقت در میان انحرافات رفتاری و اجتماعی تقریباً از جمله مواردی است که در اغلب زمان‌ها و مکان‌ها جرم و عمل نا‌بهنجار بوده و به آن به عنوان عمل منفی نگریسته می‌شده است. با گذشت زمان با توجه به تغییری که در نحوه انجام انواع سرقت بخصوص سرقت از منزل رخ داده است لازم است، شیوه‌ها و روش‌های پیشگیری از آن نیز متناسب با این تغییرات متحول شود. بنابراین شناسایی، ارزیابی و کاربست روش‌های نوین کشف جرایم مرتبط با سرقت در محدوده شهر قزوین مساله‌ اصلی است که در تحقیق حاضر بدان پرداخته شده است. تحقیق حاضر از نظر نوع و ماهیت در حوزه تحقیقات کاربردی و روش انجام آن نیز توصیفی و تحلیلی می‌باشد، جامعه‌ی آماری تحقیق مشتمل بر سه گروه کارکنان دادگستری، پلیس آگاهی و کلانتری‌های سطح شهر قزوین می‌باشند که با جرم سرقت در ارتباط می‌باشند که جمعاً برابر 230 نفر می‌باشند. حجم نمونه‌ تحقیق نیز بر اساس فرمول کوکران برابر 144 نفر محاسبه گردیده است. در تجزیه و تحلیل آمار و اطلاعات تحقیق نیز از نرم افزار SPSS و آزمون‌های آماری کای اسکوئر و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد از میان گویه‌های مختلف مورد بررسی، گویه توانمندسازی نیروی انسانی با با اختصاص میانگین رتبه‌ای برابر 4.23بیشترین تاثیر را در کشف علمی جرم سرقت از منزل دارد، ارتقای ساختار سازمانی با 4.09 در رتبه دوم و فناوری‌های نوین ارتباطی با میانگین 3.91 در رتبه آخر قرار دارد، گویه زیست فناوری و عوامل نوین اطلاعاتی نیز با میانگین‌های 4.07 و 3.93 در رتبه‌های سوم و چهارم اهمیت قرار دارند.