شناسایی و اولویت‌بندی نقاط حادثه‌خیز در راه‌های بین شهری با استفاده از روش TOPSIS (مطالعه موردی: آزادراه قزوین - رشت)

Abstract

نقاط حادثه‌خیز، نقاطی هستند که احتمال وقوع تصادفات در آن‌ها به‌طور غیرعادی بالاتر از نقاط دیگر هست، بنابراین شناسایی چنین نقاطی از جایگاه ویژه‌ای در تمام پروژه‌های ایمنی راه‌ها برخوردار بوده است. در پژوهش پیشرو با توجه به آمار بالای حوادث ترافیکی مرگبار در کشور و اهمیت نقاط حادثه‌خیز، سعی بر این بوده است با استفاده از روابط علمی و تجربی به شناسایی و تعریف معیارهای حادثه‌خیزی یک نقطه پرداخته و در ادامه با توزیع پرسشنامه بین متخصصان و صاحب‌نظران مقوله ایمنی در بخش‌های مختلف وزن هر یک از شاخص‌ها‌(معیارها) را به دست آوریم. برای ادامه روند پروژه و دستیابی به آمار تصادفات با مراجعه به قرارگاه فرماندهی پلیس‌راه استان قزوین، آمار تصادفات محور موردمطالعه دریافت می‌شود سپس با قرار دادن و تفکیک این آمار در کیلومترهای متفاوت آزادراه‌قزوین-رشت آمار نقاط حادثه‌خیز به‌دست‌آمده و نقاط ‌شناسایی می‌گردند که تعداد این نقاط 14 نقطه بوده است؛ طبق معیارهای حادثه‌خیزی با توجه به ابلاغیه وزارت راه‌ و شهرسازی، با برداشت میدانی اطلاعات موردنیاز جمع‌آوری شد. سپس در ادامه با قرار دادن این روابط توسط فن تاپسیس به اولویت‌بندی نقاط پرداختیم؛ و درنهایت با‌ به‌کارگیری استراتژی‌های اولویت‌بندی و مقایسه بین روش وزارت راه ‌و شهرسازی و روش ‌تاپسیس این نقاط اولویت‌بندی گردیده و روش‌های بهبود جهت ایمن‌سازی این نقاط ارائه گردیده است.