| dc.contributor.author | معروف پور, سامان | fa_IR |
| dc.contributor.author | فاخری فرد, احمد | fa_IR |
| dc.contributor.author | شیری, جلال | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-07-08T21:10:51Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-09-29T21:10:52Z | |
| dc.date.available | 1399-07-08T21:10:51Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-09-29T21:10:52Z | |
| dc.date.issued | 2018-12-22 | en_US |
| dc.date.issued | 1397-10-01 | fa_IR |
| dc.date.submitted | 2019-03-05 | en_US |
| dc.date.submitted | 1397-12-14 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | معروف پور, سامان, فاخری فرد, احمد, شیری, جلال. (1397). مدلسازی پاسخ سیستم آبزیرزمینی به تغییرات مصرف و رواناب سطحی. دانش آب و خاک, 28(4), 169-181. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2008-5133 | |
| dc.identifier.uri | https://water-soil.tabrizu.ac.ir/article_8567.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/104723 | |
| dc.description.abstract | بررسی تغییرات سطح آبزیرزمینی در برنامهریزی و مدیریت پایدار منابع آب هر منطقه از اهمیت فراوانی برخوردار است. در تحقیق حاضر از عکسالعمل سیستم آبزیرزمینی نسبت به مصارف و دبی جریان سطحی بهعنوان ورودیهای مدلهای رگرسیون غیرخطی و برنامهریزی بیان ژن جهت برآورد سطح آبزیرزمینی استفاده شد. بدینمنظور از دادههای ماهانه مصارف، دبی جریان سطحی و سطح آبزیرزمینی در طول دوره آماری 1381 تا 1390 در دشت بمنرماشیر (استان کرمان) استفاده گردید. با تحلیل همبستگی متقاطع مشخص شد که دبی جریان سطحی با تأخیر 4 ماهه و مصارف بهصورت همزمان بیشترین تأثیر را بر سطح آبزیرزمینی داشتند. سپس رابطه کلی بین این سه متغیر از طریق دو معادله مدل برنامهریزی بیان ژن (GEP) و رگرسیون غیرخطی بهدست آمد. برای برآورد مقادیر سطح آبزیرزمینی در آینده، نخست مصارف و دبی جریان سطحی بهترتیب با استفاده از روشهای شبکه عصبی مصنوعی و توماس – فیرینگ پیشبینی شدند، سپس با قرار دادن در معادلات پیشنهادی، مقادیر سطح آبزیرزمینی پیشبینی گردید. نتایج نشان داد در حالت استفاده از دادهای مشاهداتی با اختلاف اندک (RMSE و MAE به ترتیب 793/0 و 636/0 متر) ، مدل GEP بهتر از مدل رگرسیونی عمل کرده اما در حالت استفاده از دادههای پیشبینی شده توسط توماس فیرینگ و شبکه عصبی مدل رگرسیونی با داشتن RMSE و MAE به ترتیب 437/1 و 118/1 متر برآوردی دقیقتر از سطح آبزیرزمینی در دشت مورد مطالعه داشتهاست. | fa_IR |
| dc.format.extent | 621 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه تبریز | fa_IR |
| dc.publisher | University of Tabriz | en_US |
| dc.relation.ispartof | دانش آب و خاک | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Water and Soil Science | en_US |
| dc.subject | برنامهریزی بیان ژن | fa_IR |
| dc.subject | رگرسیون غیرخطی | fa_IR |
| dc.subject | روش توماس فیرینگ | fa_IR |
| dc.subject | سطح آب زیرزمینی | fa_IR |
| dc.subject | شبکه عصبی مصنوعی | fa_IR |
| dc.title | مدلسازی پاسخ سیستم آبزیرزمینی به تغییرات مصرف و رواناب سطحی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.contributor.department | دانشجوی دکتری مدیریت و برنامهریزی منابع آب دانشگاه تهران | fa_IR |
| dc.contributor.department | استاد گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه تبریز | fa_IR |
| dc.contributor.department | استادیار گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه تبریز | fa_IR |
| dc.citation.volume | 28 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 169 | |
| dc.citation.epage | 181 | |