تغییرات روابط آبی و شاخص‌های فتوسنتزی نهال زیتون رقم زرد در پاسخ به شوری آب آبیاری و تراکم خاک

Abstract

پاسخ نهال­های زیتون رقم زرد (<em>Olea europaea</em> L. cv. Zard) به سطوح مختلف شوری آب آبیاری و تراکم خاک در رطوبت ظرفیت مزرعه، در گلخانه بررسی شد. خاکی با بافت شن لومی رد شده از الک 76/4 میلی­متری به نحوی داخل استوانه­هایی از جنس پی­وی­سی با قطر 15 سانتی­متر ریخته شد که سطوح مختلف تراکم در آن­ها ایجاد گردد. نهال­های یکساله ریشه­دار زیتون به استوانه­ها انتقال داده شدند و پس از استقرار نهال­ها، با آب­هایی با هدایت الکتریکی مختلف به مدت پنج ماه و هر سه روز یک­بار، آبیاری شدند. برخی ویژگی­های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی نهال ها اندازه­گیری شد. با افزایش شوری آب آبیاری میزان تعرق، هدایت روزنه­ای، سرعت فتوسنتز، محتوای نسبی آب برگ، پتانسیل آب ساقه، اختلاف دمای برگ با محیط و شاخص کلروفیل به خاطر حفظ آب در بافت­های گیاه، کاهش یافتند، کارآیی لحظه­ای مصرف آب، نشت یونی و غلظت سدیم به دلیل کاهش تعرق و عکس­العمل ساز و کارهای تحمل به شوری، افزایش یافتند. با افزایش تراکم خاک محتوای نسبی آب برگ، پتانسیل آب ساقه و اختلاف دمای برگ با محیط به دلیل کاهش جذب آب کاهش یافتند. شاخص­های فتوسنتزی نهال زیتون رقم زرد در هدایت الکتریکی بیشتر از 8 دسی­زیمنس بر متر بطور معنی­داری کاهش نشان دادند.