تحلیل تقابلهای دوگانه در نشانههای اشعار نیمایی حسین منزوی
(ندگان)پدیدآور
جیهانی, الههمحمودی, مریمنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
حسین منزوی از شاعران برجستۀ معاصر است. باآنکه او را بیشتر به دلیل خلاقیتهای عروضی و تصویرسازیهای بدیع در غزل نو میشناسند، اشعار نیمایی منزوی نیز بسیار ارزشمند است. این اشعار تا کنون، بهطور مستقل بررسی نشده است؛ درحالیکه چنین آثاری بهدلیل آزادی بیشتر شاعر در این گونۀ شعری و نیز وحدت موضوعی و انسجام ساختاری خود، بیش از غزلهای شاعر، اندیشه و مفاهیم بنیادین شعر رمانتیک منزوی را بازتاب دادهاند. در این مقاله، بهمنظور آشنایی با دلالتهای کلان و بنیادین و شناخت روابط ساختاری نشانههای شعر نیمایی منزوی، به بررسی تقابلهای اصلی و شبکههای مرتبط با آن در این متون پرداخته شده است. روش این پژوهش توصیفی-تحلیلی با ابزار کتابخانهای و فیشنویسی است. همچنین از الگوی تحلیل تقابلهای دوگانۀ لوی استروس و اصول نشانهشناسی ساختارگرا در تحلیل شبکههای دوگانۀ متن استفاده شده است. ساختارگرایی ادبی یکی از روشهای تحلیل است که در دهۀ 1960 به اوج شکوفایی رسید و ریشه آن را در زبانشناسی ساختارگرا باید جست. تقابلهای دوگانه اساس تفکر ساختارگراست. براساس یافتههای این تحقیق، مهمترین تقابل کلان و محوری متن، تقابل امر اصیل و راستین با امر کاذب و مشوب است که در حوزههای دلالی و معنایی مختلف متن بازتاب یافته است. همچنین ساختار اصلی متن برپایۀ تقابل دو اصل «تباین و افتراق» و «تکامل و اتحاد» است.
کلید واژگان
حسین منزویرمانتیسم
نشانهشناسی
تقابلهای دوگانه
لوی استروس
شماره نشریه
56تاریخ نشر
2023-05-221402-03-01
ناشر
دانشگاه یزدYazd University
سازمان پدید آورنده
دانش اموخته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ازاد اسلامی واحد دهاقاندانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ازاد اسلامی واحد دهاقان
شاپا
1735-95892645-4548