کاربرد سامانه استنتاج فازی برای تخمین عملکرد سیب‌زمینی، یونجه و گندم در شهرکیان

Abstract

در این پژوهش کارآیی سامانه استنتاج فازی برای پیش‌بینی عملکرد محصولات مهم شهر کیان، استان چهارمحال و بختیاری مورد ارزیابی قرار گرفت و با روش‌های مبتنی بر منطق ارسطویی بولین (روش سنتی) مقایسه شد. برای این منظور پس از نمونه­برداری از خاک 21 نقطه مشاهداتی با فواصل یک کیلومتر در یک کیلومتر به­روش معمول مطالعات خاکشناسی نیمه­تفصیلی، انجام تجزیه­های فیزیکی و شیمیایی بر روی آن­ها و تعیین میانگین وزنی خصوصیات مزبور تا عمق یک متری خاک، تناسب کمی اراضی به­دو روش ریشه دوم (روش سنتی مبتنی بر منطق بولین) و سامانه استنتاج فازی (از طریق محاسبه توابع عضویت کلاس­های تناسب اراضی) برای سه محصول گندم، سیب‌زمینی و یونجه تعیین شد. هم‌چنین با استفاده از پارامترهای اقلیمی و بر اساس مدل فائو، تولید پتانسیل محصولات در منطقه مورد مطالعه تعیین شد و در پی آن عملکرد محصول در نقاط نمونه­برداری ­شده، پیش­بینی شد. نتایج ارزیابی به­دو روش سامانه استنتاج فازی و روش سنتی از طریق مقایسه ضریب تبیین معادلات رگرسیونی بین شاخص اراضی و تولید مشاهده شده (واقعی) در صحرا مقایسه گردید. ضریب تبیین مدل بولین برای کاربری‌های گندم، یونجه و سیب‌زمینی به‌ترتیب برابر با 74/0، 6/0 و 64/0 و برای مدل فازی، به‌ترتیب 75/0، 71/0 و 89/0 به‌دست آمد. نتایج نشان داد که ارزیابی تناسب اراضی به­روش سامانه استنتاج فازی، کارآیی بالاتری نسبت به ‌روش مبتنی بر منطق بولین در این منطقه دارد.