بررسی آزمایشگاهی تأثیر درصد نفوذپذیری بر روی بیشینه عمق آبشستگی در اطراف آب‌شکن‌های نوع باندال لایک

Abstract

باندال­ لایک­ها نوعی از سازه­های محلی هستند که در بنگلادش نزدیک به شبه‌قاره هند به‌منظور بهبود کشتی­رانی در رودخانه­های آبرفتی احداث می­گردند. این سازه یک نوع جدید از آب‌شکن هست که به‌صورت ترکیبی از یک آب‌شکن نفوذپذیر و نفوذناپذیر ساخته می­شود. آبشستگی موضعی دماغه آب‌شکن، یکی از مسائل در طراحی این سازه­ها هست که به‌علت تنگ‌شدگی مقطع جریان و وجود گردابه­های قوی اتفاق می­افتد. لذا تعیین عمق آبشستگی در طراحی این سازه بسیار مهم هست. با توجه به تحقیقات اندک در زمینه آب‌شکن‌های نوع باندال لایک در این مطالعه به بررسی تأثیر درصد نفوذپذیری بر روی بیشینه عمق آبشستگی در این­گونه آب‌شکن‌ها پرداخته‌شده است. آزمایش‌ها در شرایط آب زلال و با در نظر گرفتن 4 درصد نفوذپذیری و 4 دبی مختلف انجام گرفت. در همه آزمایش­ها طول آب‌شکن (<em>L</em>) و نسبت فاصله به‌طول آب‌شکن () ثابت و به‌ترتیب برابر 20 درصد عرض کانال و 3 در نظر گرفته‌شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که بیشینه عمق آبشستگی در اطراف آب‌شکن‌های بسته به‌مراتب بیشتر از باندال لایک­ها هست. کمترین مقدار کاهش عمق نسبی آبشستگی در باندال لایک­ها نسبت به آب‌شکن بسته 16/34% هست که این مقدار کاهش در نفوذپذیری 30% و عدد فرود 24/0 و بیشترین مقدار 82/94% هست که در نفوذپذیری 64% و عدد فرود 18/0 محاسبه شده است.