تاثیر پلی آکریل آمید، کود دامی، ورمی کمپوست و لجن بیولوژیکی بر پایداری خاکدانه ها، مقاومت فروروی و آب قابل استفاده در یک خاک لوم شنی

Abstract

تشکیل سله باعث افزایش مقاومت فروروی و کاهش سرعت نفوذ آب به خاک در اثر آبیاری و بارندگی میگردد. هدف از<br />این تحقیق، بررسی اثر چهار اصلاح کننده آلی طبیعی و مصنوعی بر پایداری خاکدانهها، مقاومت فروسنجی و آب قابل<br />استفاده در یک خاک لوم شنی با ساختمان ضعیف در شرایط گلخانهای بود. اصلاح کنندهها در دو سطح شامل پلیآکریل<br />3/ 1 و 4 / 2 و 5 و لجن بیولوژیکی 7 / 12 و 25 ، ورمی کمپوست 5 / 0 ، کود گاوی 5 / 0 و 5 / به میزان 25 (PAM) آمید<br />(همگی بر حسب گرم در کیلوگرم خاک هوا خشک) با خاک مخلوط و به طور یکنواخت در تشتهای پلاستیکی و در<br />0/7-0/8 ) و دمای )FC لولههای پولیکا به ترتیب به ارتفاع 25 و قطرهای 50 و 15 سانتیمتر پر گردیده و در رطوبت<br />22±4 به مدت 6 ماه نگهداری (اینکوبه) شدند. تشتها به منظور برداشتن نمونههای خاک برای اندازهگیری پایداری ºC<br />در زمانهای 120 ،60 ،30 ،7 و 180 روز استفاده گردیدند. (AWC) و ظرفیت آب قابل استفاده (WAS) خاکدانهها در آب<br />باعث افزایش PAM در همان زمانها در لولههای پولیکا اندازهگیری شد. هر دو سطح مصرفی (PR) مقاومت فروروی<br />نسبت به شاهد و بقیه اصلاح کنندهها گردید و این افزایشتا 180 روز دوام داشت. هر دو WAS (p<0/ معنی دار ( 05<br />در مقایسه با شاهد گردیدند. اثرات اصلاحی PR (p<0/ و کود دامی باعث کاهش معنیدار ( 05 PAM سطح مصرفی<br />معنیدار نشد. سطح مصرفی دوم PR و کاهش WAS سطوح مصرفی ورمی کمپوست و لجن بیولوژیکی از نظر افزایش<br />گردید. بر اساس نتایج این تحقیق انتظار میرود که به AWC (p<0/ همه اصلاح کنندهها باعث افزایش معنیدار ( 10<br />به خاطر هزینه کمتر و یا 25 گرم بر کیلوگرم کود دامی به خاطر سهولت تامین، PAM 0 گرم بر کیلو گرم / کارگیری 25<br />باعث بهبودی ساختمان و افزایش ظرفیت نگهداری آب در خاکهای درشت بافت گردد.