تأثیر تنش کم آبی و نیتروژن بر عملکرد دانه و متابولیتهای سازگاری دو رقم ذرت هیبرید میان رس

Abstract

چکیده<br />برای بررسی تأثیر تنش کم آبی و نیتروژن بر عملکرد دانه و متابولیتهای سازگاری دو رقم ذرت هیبرید میانرس،<br />آزمایشی در دو مکان (دانشکدة کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس و دانشکدة کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه) بهطور<br />همزمان به اجرا در آمد. آزمایش بهصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام<br />گردید. تنش کم آبی در چهار سطح شامل تنش در مرحلۀ رویشی، مرحلۀ زایشی و مراحل رویشی - زایشی بههمراه<br />تیمار شاهد (بدون تنش) در کرتهای اصلی قرار گرفت. کرتهای فرعی ترکیبی از عامل کود نیتروژن در دو سطح شامل<br />T.C و 647 S.C 100 و 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به همراه فاکتور رقم شامل دو رقم میانرس هیبرید ذرت 647<br />بود. نتایج نشان داد که سطوح مختلف تیمار تنشکم آبی، نیتروژن و رقم تأثیر معنیداری بر عملکرد دانه داشت. تنشکم<br />آبی و نیتروژن در مرحلۀ رویشی، بر پروتئینهای محلول در برگ تأثیر معنیداری داشت. تنشکم آبی منجر به کاهش<br />میزان پروتئین در مقایسه با تیمار شاهد گردید. مقدار پروتئین در تیمار نیتروژن کامل نیز بیشتر از تیمار کمبود نیتروژن<br />بود. کمبود رطوبت منجر به افزایش معنیدار پرولین برگها در پایان هر دوره از تنشگردید. مقدار نیتروژن نیز رابطۀ<br />مستقیم با افزایش، غلظت پرولین داشت. تنشکم آبی منجر به کاهش معنیدار کلروفیل در ارقام مورد آزمایشگردید. در<br />پایان مرحله رشد زایشی کمبود رطوبت بر مقدار کل اسیدهای آمینۀ آزاد در برگ تأثیر معنیدار داشت.