مدل‌های ریاضی: طرحی برای فلسفه ریاضی

Abstract

هدف این مقاله تشویق به مطالعه مجدد فلسفه ریاضیات است: موضوعی که از حدود سال ۱۹۳۱ به بعد غیرفعال شده است. این تاریخ نشان‌دهنده پایان یک دوره فعالیت حول محور چیزی است که به نظر یک «بحران» در مبانی ریاضیات بود. این بحران از پارادوکس‌هایی مانند پارادوکس راسل در مورد «مجموعه همه مجموعه‌ها که عضو خودشان نیستند» شروع شد و بهشکل‌گیری سه مکتب رقیب در فلسفه ریاضیات: منطق گرایی، صورت‌گرایی و شهودگرایی منجر شد.