جایگاه فناوری‌های نوین و هوش مصنوعی در گسترش روابط دیپلماتیک و سیاست خارجی پایدار

Abstract

هدف این پژوهش جایگاه فناوری‌های نوین و هوش مصنوعی در گسترش روابط دیپلماتیک و سیاست خارجی پایدار است. این پژوهش براساس هدف، کاربردی و به ‌لحاظ شیوۀ اجرا، کیفی ـ کمّی است. برای گردآوری اطلاعات هم از منابع کتابخانه ‏ای و هم از مصاحبه استفاده شده است. جامعه آماری کلیه اساتید و متخصصین که در زمینه فناوری‌‌های نوین و هوش مصنوعی دارای دکتری تخصصی بودند، انتخاب شدند. در این تحقیق، روش نمونه‏ گیری به‌ صورت هدفمند انجام شد. یعنی نمونه‌های حاوی اطلاعات غنی است. تعداد 15 نفر از اساتید دانشگاه و صاحب‏نظران این حوزه مورد مصاحبه‌های عمیق و اکتشافی قرار گرفتند. همچنین به‌منظور جمع‌آوری داده‌ها در ‌بخش کیفی، تمام اسناد و مدارک موجود داخلی و خارجی مرتبط با موضوع پژوهش مطالعه شد و از مصاحبۀ نیمه‌ساختاریافته استفاده گردید. بنابراین این پژوهش با تکیه بر روش ترکیبی می‌‌کوشد پاسخگوی این سوال باشد که جایگاه سیاست‌‌های توسعه‌‌ای فناوری در گسترش روابط دیپلماتیک و سیاست خارجی چه می‌باشد؟ و چگونه می‌‌توان از این فناوری برتر در جهت تحکیم پایه‌‌های سیاسی نظام و روابط دیپلماتیک بهره گرفت؟ یافته‌‌های تحقیق حاکی از آن است که سرمایه گذاری کلان کشورهای توسعه یافته در زمینه این فناوری‌‌ها سبب دستیابی به مزیت رقابتی در حوزه روابط دیپلماتیک و سیاست‌‌ خارجی پایدار گردیده است. بنابراین توجه به این فناوری‌‌ها، به قدرت برتر نظام جمهوری اسلامی ایران در سطح منطقه و جهان کمک شایانی خواهد نمود و توسعه و گسترش روابط دیپلماتیک و سیاست خارجی پایدار را به دنبال خواهد داشت.