نقش میانجی جهت گیری مذهبی در ارتباط بین راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و اضطراب کرونا

Abstract

مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش میانجی جهت‌گیری مذهبی در ارتباط بین راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و اضطراب بیماری کرونا انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل بزرگسالان 20 سال به بالا شهر تهران بود که با روش نمونه‌گیری در دسترس، 480 شرکت کننده از طریق فراخوان اینترنتی شرکت کردند. ابزارها مقیاس اضطراب کرونا علی‌پور و همکاران، پرسشنامه تنظیم‌ شناختی هیجان گرانفسکی و کرایج و مقیاس جهت‌گیری مذهبی آلپورت و راس پاسخ دادند. تحلیل آماری داده‏ها با استفاده از مدل‌یابی معادلات ساختاری انجام گرفت. نتایج نشان داد همبستگی منفی معنی‌داری بین تنظیم شناختی هیجان سازگارانه با اضطراب کرونا و همبستگی مثبت معنی‌داری بین تنظیم شناختی هیجان ناسازگارانه و اضطراب کرونا وجود داشت. همچنین راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، هم به طور مستقیم و هم به طور غیرمستقیم از طریق جهت‌گیری مذهبی بیرونی و دورنی با اضطراب کرونا، رابطه معنی‌داری داشتند. شاخص‌های نیکویی برازش نیز حاکی از برازندگی مطلوب مدل بود. بنابراین اضطراب کرونا متاثر از تنظیم شناختی هیجان و با نقش میانجی جهت‏گیری مذهبی بیرونی و درونی بود. از این یافته می‌توان برای طراحی مداخله جهت کاهش اضطراب در بزرگسالان در هنگام شیوع بیماری‏های واگیردار استفاده کرد.