مطالعه جامعه شناختی دروغ‌گویی در روابط بینا جنسی مورد زوج‌های تهران)1395-1396)

Abstract

<strong>این پژوهش درصدد مطالعه‌ی ‌جامعه‌شناختی دروغ‌گویی در روابط پایدار بینا جنسی در سه گروه زوج‌های ازدواج قانونی، هم‌خانگی‌ها و نامزدها است. برای دستیابی به الگوهای دروغ‌گویی در روابط بینا جنسی به لحاظ روشی از رویکرد کیفی</strong><strong> </strong><strong>و روش تحلیل مضمون استفاده شده است. یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که عواملی مانند احساس نا‌امنی، وابستگی اقتصادی به همسر، به دست آوردن دل همسر، و عدم تفاهم و اطمینان به رابطه زناشویی منجر به دروغ‌گویی، زوج‌های ازدواج قانونی می‌شود. همچنین عواملی مانند تسهیل و کسب رضایت متقابل، کنترل و حریم شناسی، عدم استقلال در زندگی منجر به دروغ‌گویی زوج‌های نامزد می‌شود و در زوج‌های هم‌خانه‌ای عدم تعهد و مسؤولیت‌پذیری، خودخواهی و پیگیری خواسته‌های فردی و محدودیتهای خانوادگی و فرهنگی منجر به دروغ‌گویی آن‌ها می‌شود. در مقایسه‌ی بین الگوهای دروغ‌گویی، یافته‌ها حاکی از آن بود</strong> نوع روابط زوج‌های دائم و قانونی به‌صورت تام شکل می‌گیرد که در زوج‌های نامزد و هم‌خانه‌ای روابط به‌صورت محدود است. دروغ‌گویی براساس کارکردی که برای فرد دارد در زوج‌های قانونی و دائم به عنوان مفر، در زوج‌های نامزد به عنوان تسهیل در رابطه و در زوج‌های هم خانه‌ای به عنوان سلاح و کسب لذت بیشتر اتفاق می‌افتد.