شعر ژاله قائم‌مقامی و دفاع از حقوق زنان

Abstract

عالمتاج قائم‌مقامی، مشهور به ژاله، از ادبا و شاعران زن نازک‌اندیش و آرمان‌گرا در عصر مشروطه است. او در عصری می‌زیست که نگاه جامعه به زن و فعالیت‌های اجتماعی‌اش بسیار محدود و بسته بود و همین امر ژاله را بر آن داشت تا صدای اعتراض زنان را از دریچة اشعار خود بازتاب دهد. او بانوان هم‌عصر خود را به برگرفتن بند حقارت و اسارت از پای خویش فرا می‌خواند و نگرانِ پای‌مال شدن روح انسانیِ آن‌ها در برابر عقاید نظام مردسالار آن زمان است. این مقاله با رویکردی نو به سروده‌های ژاله قائم‌مقامی، می‌کوشد باورها و اندیشه‌های او در حوزة دفاع از حقوق زنان را بررسی و تحلیل کند.