اثر کارایی شرکت بر هزینه بدهی با استفاده از سرمایه فکری

Abstract

ادامه حیات شرکتها بستگی به منابع مالی موجود و قابل تامین دارد. یکی ازمهم‌ترین منابع مالی، تأمین مالی از طریق بدهی است. افزایش سرمایه گذاری در سرمایه فکری و دارایی های دانشی و استفاده موثر و کارا از آن، با خلق و افزایش ارزش شرکت و بهبود عملکرد آن می تواند به عنوان یکی از راه های کاهش هزینه بدهی مطرح شود. این پژوهش کارایی شرکت‌های فعال در بورس اوراق بهادار تهران را با استفاده از تحلیل پوششی داده‌ها و بر مبنای سرمایه فکری رتبه بندی نموده و به بررسی اثر رتبه کارایی بدست آمده بر هزینه بدهی شرکت های مذکور می‌پردازد. بدین منظور، برای محاسبه رتبه کارایی عملکرد از مدل اندرسون-پیترسون تحلیل پوششی داده ها استفاده شده. رتبه کارایی عملکرد بدست آمده به عنوان متغیر مستقل و متغیرهزینه بدهی به عنوان متغیر وابسته می باشند. همچنین اندازه شرکت، اهرم مالی، اندازه هیات مدیره، درصد استقلال اعضای هیات مدیره و درصد مالکیت سهامداران نهادی به عنوان متغیرهای کنترلی در نظر گرفته شده اند.یافته های پژوهش نشان می‌دهد که رتبه کارایی عملکرد و هزینه بدهی دارای رابطه معکوس و معنی‌دار با یکدیگر هستند. همچنین هرچه اهرم مالی افزایش یابد، هزینه بدهی نیز افزایش می‌یابد. درصد مالکیت سهامداران نهادی و اندازه شرکت با هزینه بدهی رابطه عکس دارند.