مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های سودوموناس آئروژینوزای جدا شده اززخم بیماران سوختگی

Abstract

زمینه و هدف :سودوموناس آئروژینوزا نقش مهمی در عفونت‌های شدید در بیماران سوختگی ایفا می‌کند. سپسیس ناشی از این باکتری یک عارضه جدی متعاقب عفونت سوختگی است.هدف از این مطالعه بررسی فراوانی و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سودوموناس آئروژینوزاهای جداشده از زخم بیماران بستری‌شده در بخش سوختگی در شهر زاهدان است. روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی70 ایزوله سودوموناس آئروژینوزا از نمونه زخم سوختگی از بیمارستان‌ آموزشی زاهدان جمع‌آوری شد. پس از انجام آزمون‌های بیوشیمیایی و تائید گونه باکتری، مقاومت آنتی‌بیوتیکی سویه‌ها برای 9 آنتی‌بیوتیک به روش دیسک دیفیوژن و بر اساس استاندارد Clinical Laboratory Standards Institute (CLSI) تعیین شد. همچنین حداقل غلظت مهارکننده (MIC) ایمی‌پنم، پیپراسیلین تازوباکتام و سفتازیدیم با استفاده از استریپ های E-test مشخص شد.یافته‌ها: در این مطالعه از مجموع 70 ایزوله سودوموناس آئروژینوزا بیشترین میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های سولفومتوکسازول تری متوپریم (3/84%) و سفپیم(8/70%) بوده است. همچنین کمترین میزان مقاومت نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های پیپراسیلین تازوباکتام(8/20%)، و کولیستین(3/8%) مشاهده گردید.نتایج Etest نشان داد که بیشترین حساسیت مربوط به پیپراسیلین تازوباکتام بود.نتیجه‌گیری: طی این مطالعه سویه‌های سودوموناس آئروژینوزا کمترین مقاومت را به کولیستین و پیپرایسیلین تازوباکتام به خود نشان دادند که این آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند گزینه اصلی درمان عفونت‌های سودوموناسی ناشی از سوختگی باشد.