بررسی صورتبندی‌های دی‌تیوگلی‌اکسال و نحوه تشکیل آن از 1، 2- دی‌تیت‌ با روش DFT

Abstract

1، 2-دی‌تیت ترکیبی حلقوی و غیراشباع هست. این ترکیب آلی گوگرددار به دی‌تیولن (یا دی‌تیوگلی‌اکسال) که ایزومر ظرفیتی آن هست قابل‌تبدیل می‌باشد. واکنش الکتروسیکلیک تبدیل 1، 2- دی‌تیت‌ به دی‌تیولن‌، خواص ساختاری، قطبیت و قطبش‌پذیری برخی از مشتقات این دو ایزومر ظرفیتی با روش مکانیک کوانتوم در سطح تئوریDFT/LSDA و سری پایه 6-311++g(d,p) و با استفاده از برنامه محاسباتی گوسین بررسی ‌شد. تبدیل 1، 2- دی‌تیت‌ به از مسیر صورتبندی S- سیس انجام می‌گیرد و واکنشی گرمازاست. برای دی‌تیولن دو صورتبندی S- سیس و S- ترانس بدست آمد، صورتبندی S- ترانس پایدارتر است. در مورد ده مشتق (R = CH3, CF3, Cl, CN, OCH3, CH2CH3, t-Bu, Cyclopropyl, Cyclobutyl, and Cyclopentyl ) این ترکیب صورتبندی S- سیس چنان ناپایدار است که به صورت ساختار لوکال بدست نیامد. به طور کلی S- ترانس دی‌تیولن‌ها از ایزومر ظرفیتی خود یعنی 1، 2- دی‌تیت‌ها پایدارتر هستند. البته میزان پایداری به نوع استخلاف ها بستگی دارد.