تئوری وحدت حوزه و دانشگاه در انقلاب اسلامی و رهیافتی بر استعاره معناگرای قدرت در حقوق عمومی

Abstract

بزرگترین چالش عصر حاضر که به عصر مدرنیته معروف شده،بحران معناست.جنس قدرت و الزامات حقوق حکومت در این شرایط نیز"از جنس معنا"بوده و مولفه ایجاد کننده آن "معناگرایی" است. لذا مدعای این مقاله آن است که انقلاب اسلامی ایران به عنوان احیاگر تفکر وحیانی با دو ویژگی تولید معنا(مبتنی بر مبانی دینی خود)و نفی مدرنیسم معرفتی،مقدمات لازم را برای تعامل ارزش و دانش و تولید قدرت را ایجاد کرده است که از آن به نظریه وحدت حوزه و دانشگاه تعبیر می کنیم.