استفاده از آب باران به عنوان روشی جهت بهبود معضل کم آبی در ایران (مطالعه موردی، شهر رشت)

Abstract

با توجه به اینکه ایران در یک منطقه خشک و نیمه خشک واقع شده است، مهمترین راهکار خروج از بحران آب را باید پذیرش شرایط اقلیمی ایران دانست، چون میانگین بارش سالانه ایران کمتر از یک سوم میانگین جهانی است. از جمله روش‌های مدیریتی به منظور مقابله و سازگاری با شرایط کم آبی، استفاده بهینه از منابع آبی موجود و نیز تلاش جهت دستیابی به منابع آبی جدید، دو راه حل عمده برای رفع نسبی این مشکل به شمار می روند. طی حداقل ٣٠ سال گذشته در کشور با وجود سرمایه‌گذاری‌ها و تلاش فراوان، شاهد شیوع خشکسالی، از بین رفتن زمین‌های کشاورزی و به وجود آمدن مسائل امنیتی بوده ایم. با توجه به اینکه استان گیلان در شرایط جوی و محیطی مناسبی قرار گرفته است، در طول سال بارش‌های نسبتا شدیدی را شاهدیم که سبب گرفتگی معابر و اختلال در خدمات شهری و خسارت به ساختمان‌ها می شود. از این رو لازم است کلانشهر رشت را جهت پیشبرد اهداف مقاومت اقتصادی، استفاده بهینه از منابع طبیعی، به سیستمی مجهز کرد که خسارت‌های ناشی از این موضوع را به حداقل برساند و همچنین بتواند از این آب‌ها حداکثر بهره را ببرد. بر اساس نتایج این تحقیق، جمع آوری و استفاده از آب باران در آبیاری محوطه‌ها به خصوص در ادارات و فضاهای سبز موجود در سطح شهر و استفاده از آب باران بهترین روش جهت مقابله با کم آبی می‌باشد.