اثرات پپتید ضدمیکروبی هپسیدین ماهی آزاد دریای خزر در کنترل باکتری بیماریزای Streptococcus iniae در شرایط درون‎ تنی و بررسی اثر آن بر بیان ژن‎ های سایتوکین در ماهی آزاد دریای خزر (Salmo trutta caspius)

Abstract

<strong>هپسیدین </strong><strong>‎</strong><strong>ها گروهی از پپتیدهای ضدمیکروبی غنی از سیستئن هستند که در ماهیان علیه باکتری </strong><strong>‎</strong><strong>های گرم مثبت و گرم منفی و هم ­چنین ویروس</strong><strong>‎</strong><strong>ها فعال هستند. هدف از انجام تحقیق حاضر، استفاده از پپتید سنتتیک هپسیدین ماهی آزاد دریای خزر­ </strong><strong>(</strong><strong>CtHep</strong><strong>)</strong><strong> برای کنترل باکتری </strong><strong><em>Streptococcus iniae</em></strong><strong><em>­ </em></strong><strong>در شرایط درون </strong><strong>‎</strong><strong>تنی و هم­ چنین مطالعه اثرات تنظیم ایمنی این پپتید در ماهی آزاد دریای خزر می </strong><strong>‎</strong><strong>باشد. بچه ماهیان آزاد دریای خزر با میانگین وزنی 20 گرم به ­مقدار 1 میکروگرم به ازای هر گرم ماهی با پپتید سنتتیک </strong><strong>CtHep</strong><strong> تزریق شدند و سپس در معرض باکتری </strong><strong>S. iniae</strong><strong> قرار داده گرفتند. بعد از 24 ساعت، مقدار بیان ژن </strong><strong>‎</strong><strong>های سایتوکین و میزان بار باکتریایی کل در بافت</strong><strong>‎ </strong><strong>های کلیه و طحال در تیمارهای آزمایشی و گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفت. میزان زنده </strong><strong>‎</strong><strong>مانی ماهیان نیز تا روز دهم بررسی شد. بیان ژن</strong><strong>‎</strong><strong>های ­</strong><strong>IL-1β </strong><strong>،­</strong><strong>IL-6</strong><strong> و ­</strong><strong>TNF-α</strong><strong> در تیمارهای دریافت­ کننده </strong><strong>CtHep</strong><strong> به­ طور معنی </strong><strong>‎</strong><strong>داری نسبت به گروه شاهد افزایش یافت. به­ علاوه،­ میزان بار باکتریایی کل در بافت </strong><strong>‎</strong><strong>های کلیه و طحال در ماهیان آلوده شده به باکتری </strong><strong><em>S. iniae</em></strong><strong>که </strong><strong>CtHep</strong><strong> دریافت کرده بودند به ­طور معنی </strong><strong>‎</strong><strong>داری کم ­تر از ماهیان آلوده شده </strong><strong>‎</strong><strong>ای بود که </strong><strong>CtHep</strong><strong> دریافـت نکرده بـودند. درصد زنده </strong><strong>‎</strong><strong>مانی در ماهیان آلوده شده به باکتری </strong><strong><em>S. iniae </em></strong><strong>که پپتید </strong><strong>­</strong><strong>CtHep</strong><strong>دریافت کرده بودند، به ­طور قابل توجهی بیش ­تر از ماهیان آلوده </strong><strong>‎</strong><strong>ای بود که پپتید دریافت نکرده بودند. مطالعه اخیر نشان می </strong><strong>‎</strong><strong>دهد که پپتید ضدمیکروبی هپسیدین ماهی آزاد دریای خزر پتانسیل استفاده به ­عنوان عامل ضدمیکروبی و هم ­چنین به­ عنوان محرک ایمنی در آبزی </strong><strong>‎</strong><strong>پروری را دارد.</strong>