اگرت ساحلی (Egretta gularis) به عنوان شاخص زیستی آلودگی جیوه در تالاب بین المللی حرا – خلیج فارس

Abstract

<strong> <span id="ctl00_ContentPlaceHolder1_FormView1_Label3" dir="rtl">جیوه و ترکیبات آلی آن سمی‌ترین ماده برای اکوسیستم‌های آبی هستند. در این مطالعه به منظور امکان‌سنجی استفاده از پرهای اگرت ساحلی به عنوان شاخص زیستی آلودگی جیوه در تالاب بین‌المللی حرا، تجمع جیوه کل در بافت‌های پر بدن و شاه پر این گونه بررسی شد. علاوه بر این تاثیر پارامترهای ریخت‌شناسی و جنسیت نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. اندازه گیری جیوه کل با استفاده از دستگاه AMA 254 و مطابق با روش 7473 EPA انجام گرفت. نتایج نشان داد غلظت‌های جیوه در پرهای بدن و شاه پر به ترتیب 0/59±1/45 و 0/62±1/25 میلی‌گرم برکیلوگرم وزن خشک بود. هم چنین بین غلظت‌های جیوه کل در پرهای بدن و شاه پرها اختلاف معنی داری وجود نداشت (0/05<</span></strong><strong><span id="ctl00_ContentPlaceHolder1_FormView1_Label3" dir="rtl">P</span></strong><strong><span dir="rtl"> ). نتایج این تحقیق نشان داد که پارامترهای ریخت‌ شناسی (وزن، طول کل، طول دو سر بال) و جنسیت، تاثیری بر تجمع جیوه کل در پرندگان ندارند. هم چنین سطوح جیوه در بافت‌های پر این گونه زیر سطح آستانه اثرگذاری 5-15 کیلوگرم بر میلی‌گرم بود و متعاقب آن آلودگی جیوه در حال حاضر در تالاب بین المللی حرا خطرناک محسوب نمی‌شود. در نهایت پیشنهاد می‌شود که اگرت ساحلی می‌تواند گونه مناسبی برای پایش آلودگی جیوه در این منطقه باشد.</span></strong><br /> <br /> <br /> <br />