مقایسه ذهن آگاهی و تاب آوری در دانشجویان با و بدون استعداد اعتیاد

Abstract

هدف پژوهش حاضر مقایسه ذهن آگاهی و تاب آوری در دانشجویان با و بدون استعداد اعتیاد در دانشگاه گیلان بود. این پژوهش از نوع روش تحقیق پس‌رویدادی علی- مقایسه‌ای بود که در آن دو گروه افراد دارای استعداد و بدون استعداد به اعتیاد، از نظر ذهن آگاهی و تاب‌آوری با هم مقایسه شدند. جامعه آماری این پژوهش عبارت بود از کلیه دانشجویان دانشگاه گیلان در سال تحصیلی 1396-1395 که از این بین 180 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و مقیاس آمادگی به اعتیاد (وید و همکاران، 1992)، پرسشنامه ذهن آگاهی فرایبورگ- فرم کوتاه (والاش و همکاران، 2006) و مقیاس تاب‌آوری کانر و داویدسون (کانر و دیویدسون، 2003) به آن ها داده شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شد. نتایج به دست آمده نشان داد، در ذهن آگاهی و تاب آوری دانشجویان با و بدون استعداد اعتیاد تفاوت وجود دارد و ذهن آگاهی و تاب‌آوری در دانشجویان بدون استعداد اعتیاد بیشتر است. بر این اساس، ذهن‌آگاهی و تاب آوری عواملی تأثیرگذار در استعداد اعتیاد دانشجویان می‌باشند که با توجه به آن، می توان با طرح ریزی و اجرای برنامه ها و مداخلات، کاهش استعداد اعتیاد در دانشجویان را موجب شد.