آزمون مدل روابط بین سبک‌های مقابله و باورهای خودکارآمدی مقابله حرفه‌ای با استرسِ حرفه‌های سلامت در پرستاران

Abstract

هدف: این پژوهش با هدف آزمون مدل روابط بین سبک‌های مقابله و خودکارآمدی مقابله حرفه‌ای با استرس ادراک شده ناشی از حرفه‌های سلامت در گروهی از پرستاران انجام شد. روش: در این پژوهش همبستگی، 151 نفر از پرستاران شاغل در بخش‌های اونکولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران به پرسشنامه باورهای خودکارآمدی مقابله شغلی برای پرستاران (پیسانتی، لامباردو، لوسیدی، لازاری و برتینی، 2008)، نسخة کوتاه سیاهه مقابله با موقعیت‌های استرس‌زا (کوهن، جانگ و استین، 2006) و سیاهه استرس ناشی از حرفه‌های سلامت (ولفگانگ، 1988) پاسخ دادند. برای آزمون مدل مفروض از روش آماری مدل‌یابی معادله ساختاری استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که رابطة سبک مقابله مسئله‌محور و خودکارآمدی مقابله حرفه‌ای با استرس ادراک شده ناشی از حرفه‌های سلامت، منفی و معنادار (05/0P<) و رابطة بین سبک‌های مقابله هیجان‌محور و اجتنابی با استرس ادراک شده ناشی از حرفه‌های سلامت، مثبت و معنادار بود (05/0P<). علاوه بر این، نتایج نشان داد که مدل مفروض با داده‌ها برازش مطلوبی داشت و متغیرهای باورهای خودکارآمدی مقابله حرفه‌ای و سبک‌های مقابله، 37 درصد از واریانس نمرات استرس ادراک شده ناشی از حرفه‌های سلامت را تبیین کردند. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه بر ضرورت کاربست مداخلات روانی ـ آموزشی ناظر بر غنی‌سازی مهارت‌های مقابله‌ای افراد شاغل در حرفه‌های سلامت‌محور، تاکید می‌کند.