میزان صید در واحد تلاش صیادی چهار نوع تله کوزه‌ای، قیفی، نیم کروی و استوانه‌ای برای صید شاه میگوی آب شیرین (Astacus leptodactylus) در استخرهای پرورشی

Abstract

<strong>این تحقیق به‌ منظور بررسی میزان صید در واحد تلاش صیادی شاه میگوی آب شیرین </strong><strong>(</strong><strong><em>Astacus</em></strong><strong> <em>leptodactylus</em></strong><strong>) </strong><strong>رهاسازی شده در استخرهای پرورشی واقع در حسینکوه شولم، متعلق به پژوهشکده آبزی‌پروری آب‌ های داخلی کشور در استان گیلان انجام شد. چهار نوع تله کوزه‌ ای، قیفی، نیم­ کروی و استوانه‌ ای با اندازه چشمه 8 میلی‌ متر </strong><strong>(گره تا گره مجاور) </strong><strong>متناسب با مشخصات زیست ­شناختی و بوم ­شناختی شاه میگوی آب­ شیرین طراحی، ساخته و در سه استخر پرورشی مستقر گردیدند. از هر نوع تله در هر استخر 4 عدد به ­کار گرفته شد. تله­ ها به ­صورت طولی و پیوسته به ­هم متصل گردیدند و هر 24 ساعت مورد بازبینی قرار گرفتند. دوره زمانی نمونه ­برداری 60 روز درنظر گرفته شد. در مجموع، 2002 عدد شاه میگوی آب­ شیرین شامل 986 عدد نر و 1016 عدد ماده صید گردید. نسبت جنسی نر به ماده در نمونه‌های صید شده 1: 1/03 به­ دست آمد. بیش ­ترین درصد فراوانی شاه میگوهای صید شده در تله قیفی با 9/88 درصد در طبقه طولی 100-88 میلی‌ متر بود. میزان صید در واحد تلاش صیادی برای تله‌ های کوزه‌ ای، قیفی، نیم­ کروی و استوانه‌ ای به­ ترتیب 3/63، 2/43، 1/6 و 0/7 به ­دست آمد که دارای اختلاف معنی‌ داری بودند (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). با توجه به نتایج به ­دست آمده، تله کوزه‌ ای هم از نظر میزان صید در واحد تلاش صیادی و هم از نظر صید اندازه شاه میگوها در طبقات طولی مختلف بهترین عملکرد را داشت.</strong>