مقایسه ارزش غذایی جلبک‌ دریایی سارگاسوم آنگوستیفولیوم در سواحل استان بوشهر با جلبک دریایی سیستوسیرا ایندیکا در سواحل استان سیستان و بلوچستان برای تغذیه نشخوارکنندگان

Abstract

<strong>این پژوهش به‌ منظور مقایسه ارزش غذایی دو جلبک‌ دریایی استان‌ های بوشهر (<em>سارگاسوم آنگوستیفولیوم</em>) و سیستان و بلوچستان (<em>سیستوسیرا ایندیکا</em>) برای تغذیه نشخوارکنندگان انجام شد. جهت تعیین قابلیت هضم، هر کدام از جلبک‌ها به نسبت‌های 10، 15 و 20 درصد با یونجه خشک، مخلوط شده و هر خوراک روی چهار رأس گوسفند نر بالغ بومی، با روش جمع‌ آوری مدفوع آزمایش شدند. تیمارهای شش خوراک آزمایشی شامل: سه خوراک حاوی جلبک سارگاسوم و سه خوراک حاوی جلبک سیستوسیرا در قالب طرح کامل تصادفی بود. نتایج ترکیب شیمیایی شامل ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، دیواره سلولی، دیواره سلولی منهای همی‌سلولز و انرژی خام به‌ ترتیب برای جلبک <em>سارگاسوم</em> 92/6، 58/6، 4/8، 16/9، 14/6 درصد و 2316/3 کالری بر گرم و برای جلبک <em>سیستوسیرا</em> به‌ترتیب 93/2، 82، 15/2، 38/1، 27/7 درصد و 3267 کالری بر گرم بود. نتایج نشان داد که درصد مواد مغذی ذکر شده در بالا به جز ماده خشک، در <em>سیستوسیرا</em> نسبت به <em>سارگاسوم</em> افزایش معنی‌داری داشت. در بین تیمارهای خوراک <em>سارگاسوم</em> و <em>سیستوسیرا</em>، بهترین ضریب قابلیت هضم مواد مغذی را تیمار 20 درصد خوراک <em>سیستوسیرا</em> داشت که برای ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، دیواره سلولی، دیواره سلولی منهای همی‌ سلولز و انرژی خام به‌ ترتیب، 58/8، 60/8، 64/5، 49/7، 50/8 و 62/1 درصد به‌ دست آمد. به‌ طورکلی، نتایج نشان داد که <em>سیستوسیرا</em> نسبت به <em>سارگاسوم</em> به­ دلیل داشتن پروتئین خام و انرژی خام بیش ­تر، خاکستر کم ­تر و به تبع آن، ماده آلی بیش ­تر، برای تغذیه دام مناسب‌ تر بوده و مناسب‌ ترین سطح استفاده آن، 20 درصد می‌ باشد.</strong>