نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorکرمی, پیمانfa_IR
dc.contributor.authorشایسته, کامرانfa_IR
dc.contributor.authorاسماعیلی, میناfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T21:01:51Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T21:01:51Z
dc.date.available1399-07-08T21:01:51Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T21:01:51Z
dc.date.issued2019-07-23en_US
dc.date.issued1398-05-01fa_IR
dc.date.submitted2018-04-23en_US
dc.date.submitted1397-02-03fa_IR
dc.identifier.citationکرمی, پیمان, شایسته, کامران, اسماعیلی, مینا. (1398). بررسی وضعیت پراکنش خرس قهوه‌ای (1758 Ursus arctos Linnaeus) در منطقه حفاظت‌شده سفیدکوه استان لرستان. فصلنامه محیط زیست جانوری, 11(2), 1-10.fa_IR
dc.identifier.issn2008-4218
dc.identifier.urihttp://www.aejournal.ir/article_92708.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/101386
dc.description.abstract<strong>خرس قهوه‌ای بزرگ‌ترین گونه از راسته گوشت‌خواران کشور است که در محدوده وسیعی از رشته‌کوه البرز و زاگرس پراکنش دارد. دامنه پراکنش آن در نیمه غربی کشور به استان لرستان نیز می‌رسد. منطقه حفاظت‌شده سفیدکوه با پوشش گیاهی، وسعت</strong><strong>و شرایط اکولوژیکی مناسب خود زیستگاه مطلوبی را برای این‌گونه ایجاد کرده است. در راستای شناسایی محدوده پراکنش و زیستگاه مطلوب این‌گونه در منطقه مذکور نقاط حضور در فصول بهار و تابستان سال 1396 جمع‌آوری شدند. 14 متغیر زیستگاهی مؤثر در پراکنش گونه شناسایی شد. پس از اجرای تحلیل هم خطی 4 متغیر به ­دلیل شاخص تورم واریانس (</strong><strong>VIF</strong><strong>) بیش از 10 از مدل حذف و مدل‌سازی با استفاده از 10 متغیر زیستگاهی، 10000 نقطه تصادفی پس‌زمینه و 500 تکرار در نرم‌افزار مکسنت اجرا شد. اهمیت متغیرها در مدل‌سازی با استفاده </strong><strong>از </strong><strong>تحلیل </strong><strong>جک ­نایف انجام </strong><strong>گرفت. </strong><strong>به‌منظور دستیابی به نقشه دودویی زیستگاه از حد آستانه (</strong><strong>LPT</strong><strong>=Lowest Presence Threshold)</strong><strong> استفاده شد. نتایج حاصل از اعتبارسنجی مدل نشان داد که مدل در میانگین اجرا موفق بوده است</strong><strong> (0/85= </strong><strong>AUC</strong><strong>) و متغیرهای زیستگاهی فاصله از سکونت­ گاه‌های انسانی، جاده‌های فرعی و ارتفاع بیش ­ترین تأثیر را بر روی پراکنش گونه داشته‌اند. براساس یافته‌ها 65 درصد از منطقه سفیدکوه برای خرس قهوه‌ای زیستگاه مطلوب است. با توجه به توزیع گونه در منطقه می‌توان این‌گونه را به‌عنوان شاخص سلامت و یک‌گونه کلیدی منطقه سفیدکوه تلقی کرد که در راستای حفاظت ازاین‌ گونه ارزشمند سایر گونه‌ها نیز حفاظت شوند.</strong>fa_IR
dc.format.extent1815
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherشرکت مهندسین مشاور شیل آمایشfa_IR
dc.publisherShil Amayesh Consulting Engineering Companyen_US
dc.relation.ispartofفصلنامه محیط زیست جانوریfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Animal Environmenten_US
dc.subjectخرس قهوه‌ایfa_IR
dc.subjectپراکنشfa_IR
dc.subjectزیستگاهfa_IR
dc.subjectلرستانfa_IR
dc.subjectمدل‌سازیfa_IR
dc.titleبررسی وضعیت پراکنش خرس قهوه‌ای (1758 Ursus arctos Linnaeus) در منطقه حفاظت‌شده سفیدکوه استان لرستانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeبوم شناسیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه محیط‌زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر ، ملایر، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه محیط‌زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر ، ملایر، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه محیط‌زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر ، ملایر، ایرانfa_IR
dc.citation.volume11
dc.citation.issue2
dc.citation.spage1
dc.citation.epage10


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد