اثر مکمل غذایی آستاگزانتین بر عملکرد رشد، بقاء و برخی شاخص های ایمنی ذاتی لارو قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

Abstract

<strong>آبزی­ پروری متراکم منجر به افزایش استرس، شیوع بیماری باکتری و درنهایت تلفات می­ گردد. تحقیق حاضر به­ منظور بررسی اثر مکمل غذایی آستاگزانتین بر عملکرد رشد، بقاء و برخی شاخص ­های ایمنی لارو قزل ­آلای ­رنگین ­کمان </strong><strong>(</strong><strong><em>Oncorhynchus mykiss</em></strong><strong>)</strong><strong> به ­مدت 60 روز صورت گرفت. به ­این منظور، تعداد 360 قطعه لارو قزل ­آلای ­رنگین کمان با میانگین وزنی 0/01</strong><strong>±</strong><strong>0/13 گرم، در یک طرح کاملاً تصادفی به 4 تیمار آزمایشی و 3 تکرار (10 قطعه در هر تکرار) تقسیم شدند و به ­ترتیب با رژیم ­های غذایی حاوی 0، 50، 100 و 150 میلی­ گرم آستاگزانتین بر کیلوگرم غذا مورد تغذیه قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد که رژیم ­های حاوی آستاگزانتین بر کیلوگرم غذا، تفاوت معنی داری در شاخص ­های رشد، بقاء و ایمنی ذاتی در مقایسه با تیمار شاهد نشان دادند (0/05></strong><strong>P</strong><strong>). بالاترین وزن نهایی، افزایش وزن به­ دست آمده، ضریب رشد ویژه، نسبت کارایی پروتئین، بقاء، پروتئین تام و گلوبولین در تیمار حاوی 100 میلی­ گرم آستاگزانتین بر کیلوگرم غذا مشاهده شد که با بقیه تیمار­ها دارای تفاوت معنی­ دار بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). بیش ترین فعالیت لیزوزیم و آلیومین در تیمار­های حاوی 150 میلی­ گرم آستاگزانتین بر کیلوگرم غذا مشاهده شد که با بقیه تیمار­ها تفاوت معنی ­داری را نشان دادند (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). در مجموع براساس نتایج این تحقیق، افزودن 100 میلی­ گرم مکمل غذایی آستاگزانتین بر کیلوگرم جیره غذایی ماهی قزل ­آلای­ رنگین ­کمان به­ منظور بهبود شاخص ­های رشد، بقاء و پاسخ­ های ایمنی ذاتی در این ماهی پیشنهاد می ­شود.</strong>