تدوین و آزمون مدل ارتباط بین طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه با خودبیمارانگاری سایبری با نقش واسطه‌ای تنظیم‌شناختی هیجان

Abstract

هدف پژوهش حاضر بررسی مدل ارتباط بین طرحواره‌های ناسازگار اولیه با سایبرکندریا با نقش واسطه‌ای تنظیم‌شناختی هیجان بر دانشجویان بوده است. روش پژوهش از نوع همبستگی است. نمونه‌ی مورد مطالعه 337 نفر بودند که به روش در دسترس به صورت فراخوان اینترنتی در سال تحصیلی 1400- 1399 از بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی تبریز انتخاب شده و در این پژوهش شرکت کردند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسش‌نامه‌های طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه‌ی یانگ (2007)، پرسش‌نامه‌ی سایبرکندریا فرگاس (2014) و پرسش‌نامه‌ی راهبردهای شناختی تنطیم هیجان گرنفسکی و همکاران (2001) استفاده شد. داده‌های جمع‌آوری شده نیز با استفاده از آزمون معادلات ساختاری با نرم‌افزار Amos و spss23 تحلیل شد. نتایج نشان داد، بین طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه با راهبردهای هیجان‌های مثبت رابطه‌س منفی و با راهبردهای هیجان‌های منفی رابطه‌ی ‌مثبت وجود دارد. بین راهبردهای هیجان‌های مثبت با سایبرکندریا رابطه‌ی منفی و بین راهبردهای هیجان‌های منفی با سایبر کندریا رابطه‌ی مثبت وجود دارد. بین طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه با سایبرکندریا رابطه‌ی مستقیم وجود ندارد. بین طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه با سایبرکندریا با نقش واسطه‌ای تنظیم شناختی هیجان رابطه‌ی غیرمستقیم وجود دارد. در آخر نتایج نشان داد که متغیرهای طرح‌واره‌های ناسازگاری اولیه و راهبردهای تنظیم‌شناختی هیجان‌های مثبت و منفی قادر به تبیین4/34 درصد از واریانس بیماری روانی سایبرکندریا هستند.