خودکشی و عوامل موثر بر وقوع آن از نگاه کارآگاهان پلیس

Abstract

خودکشی، وضعیت و رفتاری فوق العاده پیچیده است. شدیدترین شکل خشونت نسبت به خود است که به طور آگاهانه و به صورت مستقیم یا غیرمستقیم انجام می پذیرد. در این وضعیت یک انسان به این نتیجه ی بسیار دشوار می رسد که حجاب خویشتن است و بایستی خود را از میان بردارد. خودکشی یکی از معضلات اجتماعی است که موجب از بین رفتن نیروی فعال جامعه شده و یک مشکل بزرگ برای سلامتی تلقی می شود. افزایش روزافزون میزان خودکشی، ما را بر آن داشت تا به طور خلاصه به تعریفی از خودکشی و علل و عوامل آن بپردازیم. در این پژوهش، خودکشی، علل و عوامل موثر بر وقوع آن و فعالیت های کارآگاهان پلیس در صحنه خودکشی، با استفاده از منابع و تحقیقات موجود (روش اسنادی) مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج این تحقیق، خودکشی با فاکتورهایی چون سن، جنس، مذهب، تاهل، سلامت جسم و روان، شغل، شرایط جغرافیایی و زمانی و اقلیمی مرتبط است. خودکشی به عنوان سومین عامل مرگ نوجوانان و جوانان به حساب می آید. معمولی ترین نوع خودکشی، خوردن داروهای آرام بخش یا خواب آور است. روش های دیگر خودکشی مانند حلق آویز کردن، بریدن رگ دست و یا قسمت های دیگر بدن، استشمام گاز و خودکشی با اسلحه و... است. افزایش ارتباط میان افراد خانواده، توسعه مراکز مشاوره و به خصوص توجه خاص همه مسئولین و دست اندرکاران جامعه به پیشنهادات پلیس، مشاور، معلم، مربی، مدیران نهادها و سازمان های مختلف فرهنگی و آموزشی می تواند به کاهش آمار خودکشی کمک کند.