شناسایی و اولویت‌بندی عوامل مؤثر بر برندسازی شخصی مدیران شرکت‌های تجاری در شبکه‌های اجتماعی

Abstract

ایجاد برند و برندسازی شخصی، به عنوان یک ابزار مدیریت استراتژیک و یکی از زمینه‌های رشد کسب‌وکارها و مدیران شرکت‌های تجاری به‌شمار می‌رود. بنابراین در درجه اول در این پژوهش، تلاش شد تا با شناسایی عواملی که می­توانند در برندسازی شخصی مدیران شرکت­ها­ی تجاری نقش داشته باشند و در درجه دوم، با اولویت­بندی این عوامل و شاخص­ها­ی حاصل از آن­ها، درجه اهمیت هریک از عوامل مشخص شود. پژوهش حاضر، از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ رویکرد، از نوع تحقیقات ترکیبی است؛ به‌طوری‌که پایگاه اطلاعات نهایی هر دو نوع اطلاعات کیفی و کمی را دربردارد. بنابراین در این پژوهش، عوامل مؤثر بر برندسازی شخصی از طریق مصاحبه با 1- مدیران شرکت‌های تجاری، 2-کاربران شبکه‌های اجتماعی و 3- نخبگان دانشگاهی مشخص شدند و سپس این عوامل، در مرحله دوم و با استفاده از نتایج مرحله اول، به‌صورت پرسشنامه­ای محقق‌ساخته تهیه گردید و در اختیار افراد فوق قرار گرفت و نتایج به‌دست‌آمده در این مرحله، از طریق روش تاپسیس اولویت­بندی و درجه اهمیت هر­یک از عوامل و شاخص­ها­ی استخراج‌شده، با بهره­گیری از روش تحلیل سلسله­مراتبی (AHP) مشخص گردید. با استفاده از نظرات خبرگان و اساتید روایی درونی آن موردتأیید قرار گرفته و پایایی ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه، بالای 94/0 محاسبه شد که موردقبول می­باشد. براساس نتایج به‌دست‌آمده از پژوهش، عوامل مؤثر بر برندسازی شخصی مدیران شرکت­ها­ی تجاری در شبکه­ها­ی اجتماعی شامل:1- عملکرد سازمانی، 2- دانش، مهارت و هوش مدیریتی، 3- ارتباطات برون‌سازمانی، 4- ویژگی­ها­ی جمعیت‌شناختی، 5- داشتن چشم­انداز شخصی، 6- ویژگی­ها­ی شخصیتی، 7- مهارت­ها­ی رهبری، 8- مهارت­ها­ی شبکه اجتماعی، 9- عوامل فرهنگی اجتماعی، 10- توجه به مخاطبین و 11- توجه به محتوا هستند که از بین این عوامل، داشتن چشم­انداز شخصی دارای بیشترین تأثیر و عامل ویژگی­ها­ی جمعیت‌شناختی، دارای کمترین تأثیر می­باشد.