بررسی نسبت جنسی و رابطه وزن با کاراپاس خرچنگ شناگر آبی (1775Portunus segnis Forskal,) در آب های استان هرمزگان

Abstract

<strong>در این مطالعه خصوصیات زیستی خرچنگ شناگر آبی (<em>Portunus</em> <em>segnis</em>) در آب­ های استان هرمزگان (از سیریک تا بندرعباس) مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد 722 نمونه خرچنگ به­ مدت یک ­سال از خرداد 1390 تا اردیبهشت 1391 توسط تور ترال میگو و گوشگیر صید گردید. 57/9 درصد از ترکیب صید را نر و 42/1 درصد را خرچنگ­ های ماده شامل شدند که نسبت بین نر و ماده (1/3 :1) اختلاف معنی ­داری با هم داشتند (0/05></strong><strong>p</strong><strong>). کوچک ­ترین و بزرگ ­ترین عرض کاراپاس به ­ترتیب 5/2 و 17/9 سانتی ­متر و هم ­چنین حداقل و حداکثر وزن آن ­ها به ­ترتیب 2/8 و 398/78 گرم بود. میزان b برای جنس نر و ماده به ­ترتیب در رابطه وزن- عرض کاراپاس 3/24 و 2/69 و در رابطه وزن­-طول کاراپاس 3/02 و 2/76 تعیین شد. الگوی رشد آلومتریک به ­دست آمد. هم­ چنین میانگین وزن در جنس ­های نر و ماده 70/05±107/46 و 49/81±114/44 محاسبه شد که از اختلاف معنی­ داری برخوردار بود (0/05></strong><strong>p</strong><strong>). فاکتور وضعیت در عرض کاراپاس 2/66±6/86 و در طول کاراپاس 13/06±65/54 محاسبه گردید. مطالعه حاضر می ­تواند برای زیست ­شناسان و محققین شیلاتی در جهت شناخت بیش­ تر خصوصیات جمعیتی این گونه مفید باشد.</strong>