بررسی تاثیر اسیدآمینه لیزین برفاکتورهای رشد و بقاء ماهی قرمز(Carassius auratus)

Abstract

<strong>پژوهشی حاضر به ­منظور بررسی رشد وبقاء ماهی <em>قرمز</em><em>Carassius</em> <em>auratus</em> با اضافه نمودن اسیدآمینه لیزین به غذای ماهیان درآزمایشگاه انجام شد. به جهت اهمیت تجاری این گونه دربرخی از ماه­ های سال، اسیدآمینه لیزین به ­عنوان مکمل به غذا استفاده شد. دراین بررسی4 تیمار با سه تکرار مورد آزمایش قرارگرفت که تیمارشاهد ازجیره غذایی متداول استفاده شد. تیمار1، 2 و 3 هرکدام علاوه برغذای متداول به­ ترتیب از 1/5، 2 و 2/5 گرم اسیدآمینه لیزین به ­ازای 1 کیلوگرم وزن بدن تغذیه شدند که در مجموع از 12 آکواریوم و در هر کدام 5 قطعه بچه ماهی با وزن تقریبی 2/9 گرم استفاده شد. نتایج آزمایش حاکی از آن بود که طی دوره آزمایش، بین تیمارها از نظرمیزان رشد اختلاف معنی­ داری وجود داشت (0/05>P) به گونه ای که هر 3 تیمار مقدار قابل توجهی و با میانگین وزنی0/20±4</strong><strong>/38 گرم نسبت به تیمار شاهد با میانگین وزنی 0/01 ± 2/96 گرم افزایش وزن داشته ­اند و تیمار 3 (2/5 گرم) بهترین نتیجه را درمقایسه با سایر تیمارها به ­دنبال داشت هم ­چنین نتایج تحلیل ­های آماری نشان داد که اسیدآمینه لیزین با مقدار 2/5 گرم درکاهش تلفات بچه ماهیان تاثیر داشته است و باعث بالاترین افزایش درصد بقاء، درصد افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، ضریب بازده پروتئین و کاهش ضریب تبدیل غذایی شده است (0/05>P). درنتیجه می ­توان بیان داشت که لیزین 2/5 گرم باعث بالاترین میزان رشد و بازماندگی ماهی می­ شود.</strong>