اثر پربیوتیک کیتوزان بر عملکرد رشد، پارامترهای هماتولوژیکی، بازماندگی و مقاومت در برابر تنش شوری در بچه ماهیان کپور معمولی (Cyprinus carpio)

Abstract

<strong> هدف از این تحقیق بررسی اثرات کیتوزان بر عملکرد رشد، برخی شاخص ‌های هماتولوژی، بازماندگی و مقاومت در برابر تنش شوری بچه ماهیان کپور معمولی بود. ماهیان (0/033</strong><strong>±1</strong><strong>/</strong><strong>219</strong><strong> گرم) به چهار گروه تقسیم شدند که با جیره ‌های حاوی سطوح مختلف کیتوزان؛ 0 (شاهد)، 0/5، 1 و 2 درصد به ‌مدت 54 روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد که در ماهیان تغذیه شده با جیره‌ های حاوی کیتوزان، وزن نهایی و افزایش وزن، به‌ طور معنی ‌داری افزایش داشت (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). علاوه ‌براین، ضریب تبدیل غذا و </strong><strong>MCH</strong><strong> ماهیان تیمار شده با کیتوزان در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی ‌دار داشت (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). از سوی دیگر، ضریب چاقی در ماهیان تغذیه شده با 0/5 درصد کیتوزان افزایش معنی ‌داری داشت (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). با این ‌حال، نرخ رشد ویژه، بازماندگی و </strong><strong>MCV</strong><strong> بین تیمارهای مختلف و گروه شاهد اختلاف معنی ‌داری نداشت (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). در تعداد گلبول‌ های سفید در تیمار 1 % و میزان هماتوکریت در تیمارهای 1 و 0/5 % کاهش معنی‌ داری وجود داشت (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). هم‌ چنین، تعداد گلبول‌ های قرمز و </strong><strong>MCHC</strong><strong> به ‌ترتیب در تیمارهای 2 و 0/5 % افزایش معنی‌ داری داشت (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). نتایج مطالعه حاضر نشان می ‌دهد که کیتوزان جیره به ‌طور مثبت بر عملکرد رشد و پارامترهای خون شناسی بچه ‌ماهیان کپور معمولی اثر دارد.</strong>