ارزیابی اکولوژیکی پرورش گونه وارداتی Artemia franciscana با گونه بومی استان قم Artemia parthenogenetica در حاشیه جنوبی دریاچه نمک استان قم

Abstract

<strong> </strong><strong> اهمیت آرتمیا از دهه 1930 در صنعت آبزی‌پروری به ‌عنوان غذای‌زنده شناخته شده است. امروزه پرورش آن یکی از اصلی ‌ترین راه</strong><strong>‎</strong><strong>های دست‌یابی به این موجود است. از آن‌ جایی‌که در تولید و پرورش آن علاوه برعوامل محیطی، نوع آرتمیا تاثیر مستقیم دارد. این پژوهش به ‌منظور ارزیابی بوم‌ شناسی گونه آرتمیای بومی استان قم </strong><strong><em>Artemia parthenogenetica</em></strong><strong> با گونه وارداتی </strong><strong><em>Artemia</em></strong><strong> <em>franciscana</em></strong><strong> هر کدام در 3 تیمار به شکل استخرخاکی در حاشیه دریاچه نمک قم و طی یک دوره پرورشی 180 روزه، صورت پذیرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که سیست زایی، تولید ناپلیوس و تولید بیومس در گونه بومی، مناسب ‌تر از نژاد وارداتی بوده و به ‌ترتیب معادل (10</strong><strong>±</strong><strong> 80) کیلوگرم سیست در هر هکتار از نوع بومی قم و (5 </strong><strong>±</strong><strong> 66) کیلوگرم در گونه وارداتی </strong><strong><em>A.</em></strong><strong><em>franciscana</em></strong><strong>، تولید شد. مقدار (25</strong><strong>±</strong><strong>2800) کیلوگرم توده زنده از گونه بومی و (20</strong><strong>±</strong><strong> 2200) کیلوگرم از گونه </strong><strong><em>A. franciscana</em></strong><strong> طی دوره پرورشی به ‌دست آمد. نتیجه نهایی تحقیق نشان داد پرورش گونه</strong><strong>‎</strong><strong>های بومی به ‌دلیل سازگار بودن با شرایط محیطی مقرون به صرفه بوده و درضمن ورود گونه ‌های مهاجم را نیز مانع می‌ گردد.</strong>