نبرد در «دره شلیر» (عملیات والفجر4)

Abstract

هدف: عملیات والفجر4 در سال1362، را قرارگاه عملیاتی حمزه سیدالشهدا در منطقۀ مریوان اجرا کرد. این عملیات تغییر تاکتیک جنگ توسط نیروهای مسلح ج. ا. ایران از دشت به کوهستان بود. در این پژوهش ابتدا به علل و چرایی گشایش جبهۀ شمال غرب و اهمیت منطقۀ عملیات به لحاظ تاکتیکی، سپس به چگونگی روند عملیات و درنهایت به دستاوردها و عوامل موفقیت آن پرداخته می‌شود. روش٫ رویکرد پژوهش: پژوهش حاضر با روش تاریخی، با تکیه‌بر اسناد و مکاتبات دوران جنگ، در پی پاسخ به این پرسش اصلی است که اهداف و انگیزۀ کارشناسان و فرماندهان نظامی ایران از طراحی و اجرای عملیات والفجر4 چه بود و اصولاً این عملیات چه نتایج و دستاوردهایی به دنبال داشت؟ یافته‌ها و نتیجه‌گیری تحقیق نشان می‌دهد، عملیات والفجر4 باهدف کاهش فشار بر جبهه‌های جنوب، انهدام پایگاه‌ها و عقبۀ ضدانقلاب، برخورداری از یک خط پدافند مطمئن و دسترسی سریع مریوان به بانه انجام شد. درنتیجه آن، بخش‌هایی از استان سلیمانیه و پادگان گرمک در دهانۀ شلیر به تصرف درآمد، علاوه بر این، شهر مریوان و مراکز حساس نظامی اطراف آن، از زیر آتش توپخانه دشمن خارج شد و زمینۀ وحدت کردهای معارض عراق و استفاده از آنان در عملیات‌های آتی را فراهم کرد.