تأثیر تمرین تناوبی با شدت بالا بر سطوح لپتین گردشی در افراد با و بدون بیماری‌های مزمن: مروری نظام‌مند و فراتحلیل

Abstract

مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی اثر تمرین با شدت بالا (HIIT) بر سطح سرمی لپتین افراد با و بدون بیماری‌های مزمن بود.روش پژوهش: در این تحقیق از جست‌وجوی نظام‌مند در مقالات فارسی و انگلیسی منتشرشده تا دسامبر 2022، در پایگاه‌های اطلاعاتی وب آف ساینس، اسکاپوس، پابمد، مرکز جهاد دانشگاهی و مگیران با استفاده از کلیدواژه‌های مربوط استفاده شده است. پس از انتخاب مقالات موردنظر و بر اساس معیارهای ورود به تحقیق، فراتحلیل نتایج انجام گرفت. اندازۀ اثر (SMD) و فاصلۀ اطمینان 95 درصد، با استفاده از نرم‌افزار CMA2 محاسبه شد. برای بررسی ناهمگونی، از آزمون I2 و برای سوگیری انتشار از آزمون فونل پلات و تست Egger استفاده شد. تمامی تحلیل‌ها با استفاده نرم‌افزار CMA2 انجام گرفت.یافته‌ها: نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد که HIIT به کاهش معنا‌دار لپتین [008/0P= ،(07/0- تا 48/0CI: -) 28/0-] منجر شد. همچنین آنالیز داده‌های 9 مداخله نشان داد که تفاوت معنا‌داری بین HIIT و تمرین تداومی (MICT) بر مقادیر گردشی لپتین وجود نداشت [82/0P= ،(27/0 تا 34/0CI: -) 03/0-]. نتایج تحلیل زیرگروهی بر اساس وضعیت سلامتی آزمودنی‌ها نشان داد که HIIT به کاهش معنا‌دار لپتین در افراد با بیماری‌های مزمن منجر می‌شود.بحث: HIIT به کاهش مقادیر گردش خونی لپتین، به‌ویژه در افراد با بیماری‌های مزمن منجر می‌شود. با وجود عدم تفاوت معنا‌دار بین HIIT و MICT، HIIT مداخلۀ مقرون به صرفه از لحاظ زمانی برای کاهش لپتین است.