اثر کیتوسان بر شاخص‌های مورفولوژیک و بیوشیمیایی گیاهچه‌های حاصل از بذور زوال یافته سویا

Abstract

به‌منظور تعیین اثر کیتوسان بر بذور زوال یافته سویا آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه علوم و تحقیقات، دانشگاه شاهد تهران اجرا شد. عامل اول سطوح مختلف پیری تسریع شده شامل 24 و 48 ساعت در رطوبت اشباع و دمای 41 درجه سیلسیوس و عامل دوم غلظت‌های مختلف کیتوسان شامل 25/0 و 5/0% وزنی-حجمی بود. در این آزمایش صفات مورفولوژیکی نظیر تعداد گیاهچه سالم، طول گیاهچه، محتوای نسبی آب ساقه‌چه، نسبت وزنی ساقه‌چه به ریشه‌چه و صفات بیوشیمیایی مانند میزان کلروفیل a و b و میزان کاروتنوئید موجود در برگ گیاهچه سویا اندازه‌گیری شد. کیتوسان بر جوانه‌زنی بذور سویای پیر شده اثر معنی‌دار مثبتی داشت و با تأثیر بر میزان کلروفیل a و b و کاروتنوئید برگ باعث بهبود صفات مورفولوژیک گیاهچه سویا شد. همچنین کیتوسان با افزایش تعداد گیاهچه سالم از بذور زوال یافته و تأثیر بر نسبت وزنی ساقه‌چه به ریشه‌چه در تعدیل خسارات ناشی از زوال بذر نقش داشت. بنابراین کیتوسان با اثرگذاری مثبت بر برخی صفات فیزیولوژیک و جوانه‌زنی گیاهچه سویا برخی خسارات ناشی از زوال بذور سویا را کاسته و می‌تواند به‌عنوان یک پیش تیمار زیستی بهبود دهنده‌ توصیه شود.