اثر چند روش خاک‌ورزی بر عملکرد و اجزای عملکرد سیب‌زمینی رقم سانته

Abstract

کاهش عملیات خاک­ورزی می­تواند سبب صرفه­جویی در زمان، کاهش هزینه، کاهش نیروی کارگری، کاهش مصرف انرژی و کم کردن تردد ماشین­ها شود. بنابراین ادوات خاک­ورزی باید به گونه­ای انتخاب شوند که ضمن مصرف حداقل انرژی، شرایط مناسب جهت جوانه­زنی و رشد ریشه را در حد مطلوب فراهم آورند. در این راستا به منظور تعیین اثر روش­های مختلف خاک­ورزی بر عملکرد و اجزای عملکرد سیب­زمینی رقم سانته، پژوهشی در سال زراعی 1393-1392 در شهرستان شهرکرد انجام شد. آزمایش­ها در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار و چهار تیمار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل شخم با گاوآهن برگردان­دار+ دیسک+ پنجه غازی+ لولر (روش مرسوم)، شخم با گاوآهن قلمی+ دو بار دیسک، شخم با گاوآهن برگردان­دار+ دو بار کولتیواتور، و زیرشکن + دیسک سنگین بود. اثر روش­های مختلف خاک­ورزی بر میزان برگردان کردن خاک، زمان رسیدگی مرفولوژیکی، تعداد غده در واحد سطح و عملکرد محصول، در سطح 1% معنی­دار بود. شخم با گاوآهن برگردان­دار(روش مرسوم) بیشترین تعداد غده در واحد سطح و شخم با گاوآهن قلمی+ دوبار دیسک بیشترین میزان عملکرد محصول را داشت. بین تیمارهای مختلف خاک­ورزی از نظر درصد غده­های ریز و درشت اختلاف معنی­دار وجود داشت. در نهایت، شخم با گاوآهن قلمی+ دوبار دیسک در کشت سیب­زمینی رقم سانته پیشنهاد ­می­شود.