تدوین و استانداردسازی پرسشنامه سنجش هوش حرکتی- جسمانی در جامعه ایرانی

Abstract

مقدمه: هدف این پژوهش تدوین و استانداردسازی پرسشنامۀ سنجش هوش حرکتی- جسمانی در جامعۀ ایرانی بود.روش پژوهش: روش پژوهش حاضر ترکیبی (کیفی و کمی) با طرح اکتشافی- مدل تدوین ابزار بود. در مرحلۀ کیفی پس از اجرای 12 مصاحبۀ نیمه‌ساختاریافته، مقولات مرتبط گردآوری شد و در نهایت پس از بررسی روایی صوری و محتوایی پرسشنامه‌ای 36 سؤالی طراحی شد. در مرحلۀ کمی، روایی و پایایی پرسشنامۀ محقق‌ساخته بررسی شد. نمونۀ آماری شامل 808 نوجوان از پنج استان کشور بود که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای پرسشنامه را تکمیل کردند. برای تعیین روایی همزمان از آزمون استاندارد شایستگی حرکتی KTK3+ و به‌منظور بررسی پایایی زمانی از آزمون مجدد و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد.یافته‌ها: با تحلیل عاملی اکتشافی پنج عامل آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت و مهارت، توانایی ادراکی، ارتباطات غیرکلامی، لذت و مشارکت از فعالیت‌های بدنی مختلف، یادگیری و تجربۀ مهارت‌های حرکتی شناسایی شدند و این پنج عامل 51 درصد واریانس کل را تبیین کردند. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که شاخص نیکویی برازش و شاخص برازش تطبیقی بالاتر از 90/0 است. در روایی همزمان همبستگی میان نمرات دو آزمون 51/0 و ضرایب آلفای کرونباخ (89/0) و همبستگی درون‌طبقه‌ای (87/0) به‌دست آمد.نتیجه‌گیری: به‌طور کلی می‌توان نتیجه گرفت که پرسشنامۀ هوش حرکتی – جسمانی از روایی و پایایی مناسب و قابل‌ قبولی برخوردار است و با استفاده از این ابزار می‌توان هوش حرکتی – جسمانی را در نوجوانان بررسی کرد.