بررسی اثر کاهش مصرف آب و سطوح مختلف کود نیتروژن بر صفات مرفولوژیکی و عملکرد برنج رقم طارم هاشمی

Abstract

این تحقیق به منظور مطالعه اثر تیمارهای مختلف کمبود آب و مقادیر کود نیتروژن بر عملکرد دانه برنج (<em>Oryza sativa </em>L.) رقم طارم هاشمی به صورت مزرعه‌ای در شهرستان نکا در استان مازندران در سال زراعی 1388 اجرا گردید. آزمایش به صورت اسپیلت پلات نواری در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آبیاری شامل غرقاب دائم =I₁ (شاهد)، و قطع آبیاری در مراحل پنجه‌زنی=I₂ (15 روز)، گلدهی= I₃ (15 روز) و پر شدن دانه = I₄(15 روز) به عنوان عامل اصلی و نیتروژن به عنوان عامل فرعی در مقادیر صفر، 50 ،100 و 150 کیلوگرم نیتروژن ماده مؤثر در هکتار از منبع کودی اوره بودند. اثر آبیاری و کود نیتروژن بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، قطر ساقه و تعداد پنجه در کپه معنی‌دار شد. افزایش سطوح کود نیتروژن، اثر افزایشی روی همه صفات به غیر از شاخص برداشت داشت. هم‎چنین قطع آبیاری در مرحله پنجه‌زنی موجب کاهش ارتفاع گیاه، تعداد پنجه، قطرساقه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه شد. استفاده از غرقاب دائم به همراه 150 کیلوگرم کود نیتروژن بیشترین تأثیر را در افزایش عملکرد دانه داشت. نتایج نشان داد که، آبیاری غرقابی هر چند در مناطقی که از نظر آبیاری کمبود دارند مشکل ساز است، اما بیشترین عملکرد دانه را در پی دارد.