آینده‌پژوهی وضعیت طلاق در نسل‌های آینده خانواده‌های ایرانی در افق چشم‌انداز توسعه 1420 با تأکید بر الگوی آسیب‌شناسی روانی اجتماعی خانواده

Abstract

خانواده سالم زیربنای سلامت آینده جامعه و نیازمند راهکارهایی برای اصلاحات اجتماعی و فرهنگی است. از آنجا که طلاق در کشور ایران به نقطه بحران رسیده و بسیاری از خانواده‌ها با آن درگیر هستند، پژوهشگران زیادی را به تکاپو در بررسی این مسئله واداشته است. هدف اصلی این پژوهش آینده‌پژوهی وضعیت طلاق در نسل‌های آینده خانواده‌های ایرانی در افق چشم‌انداز توسعه 1420 با تأکید بر الگوی آسیب‌شناسی روانی اجتماعی خانواده است و این امر می‌تواند به ایجاد ارتباط بین مطالعات و دسترسی به یک نتیجه منسجم از میان مطالعات پراکنده کمک کند. روش پژوهش کیفی از نوع سناریونگاری بود. یکی از اهداف آینده‌پژوهی، "توصیف آینده‌های بدیل" است و سناریونگاری یکی از ابزارهای این هدف است. جامعه آماری این پژوهش را متخصصین حوزه خانواده (جامعه‌شناسان، وکلای خانواده، روان‌شناسان، اساتید هیات علمی دانشگاه) در سال 1398 تشکیل دادند. در این پژوهش با توجه به اشباع داده‌ها تعداد 19 متخصص به شیوه هدفمند انتخاب و مورد مصاحبه نیمه‌ساختاریافته قرار گرفتند. به ‌منظور تجزیه و تحلیل نتایج حاصل از مصاحبه‌ها از روش تحلیل محتوا استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که از نظر متخصصان عوامل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، آموزشی-تربیتی، حقوقی-قانونی، روان‌شناختی، خانوادگی و عوامل مداخله‌گر در تشدید آمار طلاق در سال‌های پیش‌رو موثر است. همچنین نتایج بیانگر آن بود که تدوین سناریوهای محوری وضعیت طلاق در نسل‌های آینده خانواده ایرانی در افق چشم‌انداز توسعه 1420 با تأکید بر آسیب‌های روانی- اجتماعی می‌تواند بر وضعیت طلاق در آینده تاثیرگذار باشد.