اسفنج آلژینات/ژلاتین بسیار متخلخل برای هموستاز خونریزی شدید فمورال موش بزرگ صحرایی

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: کنترل خونریزی گسترده ناشی از تصادفات یا میدان‌های جنگ یکی از مهم‌ترین چالش‌های موجود در آسیب‌های اضطراری است. پژوهش جاری باهدف بررسی عملکرد بندآورندگی ابرجاذب‌های آلژینات، ژلاتین و آلژینات-ژلاتین به‌منظور رفع چالش‌های فوق‌الذکر طراحی گردید. مواد و روش کار: در این مطالعه تجربی، ابرجاذب‌ها به کمک کراس لینک شدن با کلسیم کلرید و سپس خشک شدن انجمادی تهیه شدند. خواص فیزیکی ابرجاذب‌های سنتز شده به ترتیب با استفاده از آنالیز میکروسکوپ الکترونی روبشی و تست‌های درصد تخلخل و نسبت تورم موردبررسی قرار گرفت. سازگاری سلولی ابرجاذب‌ها با استفاده از تست MTT ارزیابی گردید. عملکرد بندآورندگی برون تنی ابرجاذب‌ها با استفاده از تست‌های همولیز، شاخص انعقاد خون، چسبندگی گلبول‌های قرمز و پلاکت بررسی شد. سپس تست درون تنی جراحی رگ فمورال موش‌های صحرایی باهدف بررسی بازده بندآورندگی انجام گرفت. یافته‌ها: نتایج تست‌های عملکرد بندآورندگی برون تنی نشان داد که اسفنج‌های سنتز شده بندآورندگی بهتری نسبت به نمونه‌های تجاری دارند. نتایج تست سمیت سلولی نشان داد که ابرجاذب‌های آلژینات، ژلاتین و آلژِینات-ژلاتین کاملاً غیر سمی بوده و به دلیل دارا بودن درصد زنده‌مانی بزرگ‌تر از 89 درصد، سازگاری سلولی قابل‌توجهی دارند. درنهایت پس از انجام تست بندآورندگی درون تنی مشخص شد که ابرجاذب‌های سنتز شده عملکرد بهتری در کنترل خونریزی و کاهش زمان انعقاد نسبت به نمونه‌های تجاری دارند، به‌طوری‌که مقدار خون ازدست‌رفته و زمان انعقاد برای ابرجاذب بهینه آلژینات-ژلاتین 71/1 و 96/1 برابر نسبت به کیتوسل 37/1 و 55/1 برابر نسبت به ژلیتا کاهش یافت. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش جاری می‌توان نتیجه‌گیری کرد که ابرجاذب بهینه آلژینات-ژلاتین عملکرد بندآورندگی برون تنی و درون تنی قابل‌توجهی دارد. این نتایج نشان‌دهنده پتانسیل بالقوه این ابرجاذب برای ورود به مرحله مطالعات بالینی است.